-بسياري از كارشناسان، صاحبنظران و تحليلگران مسايل‌اجتماعي به اين نتيجه رسيده‌اندكه‌مجازات زندان در بسياري از موارد نمي‌تواند اثر تاديبي و سازنده برافكارواعمال‌زندانيان داشته‌باشد و زندان با شرايط كنوني عاملي بازدارنده در مقابل جرم و جنايت تلقي نمي‌شود.
اين افراد معتقدند:نه‌تنها زندان عاملي بازدارنده براي كاهش جرم و جنايت تلقي نمي‌شود بلكه با مشكلاتي كه براي خانواده زنداني و جامعه پديد مي‌آورد مي‌تواند به بسياري از ناهنجاري‌ها و بزهكاري‌ها دامن بزند.
جري شدن زنداني، شكسته شدن قبح منكر و جرم براي زنداني، بازآموزي جرم و ناهنجاري در زندان، شكسته شدن شخصيت و كرامت نفس زنداني و مسايلي از اين دست از جمله مواردي است كه كارشناسان و صاحبنظران اجتماعي به عنوان پيامد استفاده از مجازات حبس براي زنداني مطرح مي‌كنند.
همچنين كارشناسان مسايل اجتماعي معتقدند: با زنداني شدن يك فرد و محروم شدن او از فعاليت‌هاي اجتماعي و اقتصادي، خيل زيادي از كساني كه در جامعه وجود دارند از جمله خانواده زنداني، در معرض تاثير پذيري قرار مي‌گيرند.
كمترين تاثيري كه زنداني شدن يك نفر بر خانواده مي‌تواند داشته باشد آن است كه ارتباط اقتصادي و عاطفي يك خانواده با نان‌آور خانه قطع مي‌شود، هر چند اين نان ممكن است از راههاي صحيح و اصولي به اين خانه‌وارد نشوداما در عين حال قطع اين ارتباط نيز پيامدهاي منفي دارد كه در جاي خود قابل بحث است.