معناي لغوي شيعه ياران و پيروان است و شايع يعني دنبال كرد و تبعيت نمود و در اصطلاح شيعه به كساني مي گويند كه از علي و فرزندانش عليهم السلام تبعيت و پيروي نموده و ولايت آنان را پذيرفته اند و اين نام براي پيروان اهل بيت بقدري مشهور و معروف شده كه تا واژه شيعه بر زبان جاري مي شود بي درنگ پيروان علي در ذهن مي آيد برخي از نويسندگان و مورخان پيدايش شيعه را پس از رحلت رسول اكرم(ص)و يا پس از قتل عثمان دانسته و برخي فراتر رفتند تكوين مذهب شيعه را در ايام فتنه طلحه و زبير دانسته اند در حالي كه ما معتقديم شخص رسول اكرم (ص) مذهب تشيع را ايجاد كرده و در نخستين روزهاي بعثت كه بني هاشم را بر اساس آيه‹‹وُانْذِرً عشيُرتكْ الاقربين›› دعوت كرد فرمود: هر كه از شما با من بيعت كند جانشين من خواهد بود و كسي جز علي پاسخ مثبت به حضرتش نداد. از آن روز پيروان واقعي حضرتش مشخص و متمايز گرديدند پيامبر اكرم (ص) در آن مناسبت و در مناسبتهاي گوناگون ديگر تا حجته الوداع تنها و تنها علي را برادر، وارث، وزير، وصي، خليفه و جانشين خود معرفي كرد و به مردم فهماند كه هر كه او مولايش است پس علي نيز مولا و سرور اوست و بايد از او فرمان ببرد و ولايتش را بپذيرد و بي گمان اهل سنت و اقعي كساني هستند كه در روز نخست پيغام مولا و رهبر شان، رسول خدا (ص)را با دل و جان شنيدند و پذيرفتند و در برابرنص صريح او اجتهاد نكردند و با پيامبر مخالفت نورزيدند و پيروي از علي را مانند پيروي از رسول خدا(ص) و اجب و لازم دانستند. جالب اينجا است روايتهايي كه پيامبر درآنها دستور پيروي از علي را داده است و علي را به عنوان وصي، ولي و خليفه خود تعيين كرده است در مصادر اهل سنت صدها روايت است و با اين حال نه تنها به آن اهميت نداده بلكه آن را رها كرده و از آن مي گذرند گويا اين همه روايت براي آنها كافي نيست مطلبي كه شايد براي برخي از دوستان تازگي داشته باشد اين است كه رسول اكرم(ص) بر واژه شيعه اصرار داشته و شيعيان علي را شيعه خود و رستگاري و سعادت را در شيعه بودن دانسته و بشارت به بهشت را در شيعيان علي منحصر نموده است ودراصل اين نام مقدس را آن حضرت به پيروان علي گذارده نه اينكه پس از وفاتش نامگذاري شده باشد.
| تگ هاي مطلب: | پایان نامه |
|---|---|
| قيمت فايل: | 10000 تومان |
| تعداد صفحات: | 106 |
| خريد فايل word | |