در كتب و مراجع گوناگون تعاريف و تفسيرهاي مختلفي از فلزات سنگين به عمل آمده است. علت اطلاق لفظ سنگين، وزن مخصوص بالاتر از 6 گرم بر سانتيمتر مكعب مي‌باشد، كه اين فلزات دارا هستند. اين فلزات داراي نقاط ذوب و جوش بسيار متفاوتي مي‌باشند.
به طوري كه در اين گروه جيوه Hg پائين‌ترين نقطه جوش يعني oc87/38- و موليبدن (Mo) بالاترين نقطه جوش يعني c 0 4612 را دارا مي‌باشد.
اكسيد فلزات سنگين در جدول تناوبي هرچه به طرف گازهاي نادر پيش برويم، در طبيعت پايدارتر است، و در سيستم بيولوژي با مولكول‌هاي آلي ايجاد كمپلكس‌هاي پايدار مي‌نمايد.
حضور برخي از اين عناصر از نظر تغذيه حائز اهميت مي‌باشد. در حالي كه در شرايط مشابه حضور برخي از آنها در بافت زنده مضر مي‌باشد. نياز پستانداران به روي و مس به مراتب بيشتر از يد و سلينيوم و غلظت آهن و روي در بافت‌هاي حيوان ضروري‌تر از منگنز و كبالت مي‌باشد.
برخي عناصر غير ضروري مانند برم (Br) و ربيديوم (Rb) و سيليكون در مقايسه با فلزات كمياب ضروري با غلظت بالا در بافت نرم و خون حضور دارند.
| قيمت فايل: | 8000 تومان |
|---|---|
| تعداد صفحات: | 17 |
| خريد فايل word | |