ذخاير معدني كشور وديعه اي الهي است كه مي بايستي با حزم و دور انديشي و برنامه ريزيهاي هماهنگ ، مولد و معقول ، براي بهبود و توسعه اقتصادي كشور ، بصورتي مؤثر مورد بهره برداري قرار گيرد . در توجيه و تعليل اين امر ، كافيست بياد داشته باشيم كه اين سرمايه هاي الهي از يك سو محدوداند و از سوي ديگر به همه نسلهاي اين مرز و بوم تعلق دارند . از اين جهت منطقي آن است كه اين ذخاير ، در تقويت ، توسعه صنايع مادر و مولد ، بنحوي خداپسندانه با بيشترين بازدهي بكار گرفته شود .
بسياري از صنايع كشور از قبيل صنايع فولاد ، دفاع ، ماشين سازي ، كشاورزي ، الكترونيك ، دارويي ، رنگسازي ، ساختماني ، نسوز ، سيمان و ... به نحوي مواد خام مصرفي را از مواد معدني تهيه مي نمايند . شيشه نيز يكي از با ارزش ترين صنايع محسوب مي شود كه مواد خام مورد مصرف آن از مواد معدني تهيه مي شود .
امروزه ، رشد جمعيت و توسعه كشور و متعاقب آن تأمين فراينده مسكن و احداث محتمعهاي مسكوني ، اداري و صنعتي جايگاه ويژه اي را براي توليد و بهره وري از اين صنعت ( صنعت شيشه ) منظور داشته است . شيشه به عنوان ماده اي مهم در بخشهاي مختلف زندگي انسان كاربرد دارد . كاربرد شيشه در صنايع ساختماني به صورت شيشة در و پنجره بر همگان روشن است . به راستي اگر شيشه نبود اتاقهاي بدون پنجره و تاريك مسلماً نمي توانست براي انسان خوشايند باشد . تعداد ساختماني زيبايي كه نماي خارجي آنها از شيشه است روز به روز افزايش مي يابند .