فن آوري
بر هيچ كس پوشيده نيست كه ساخت خودرو داخلي كمتر از يك دهه است كه بر پايه گذاري شده سازندگان قطعات و مجموعه هاي خودرو اكثراً با يك شركت و كارگاه كوچك شروع كرده اند(كه البته به نظر ما اين يك الگوي رشد بنيادي است) در اين مسير سازنده ايراني مجبور به ايجاد و فراگيري فن آوري رشته كاري خود شده و بدين ترتيب بعد از چند سال قادر به تحليل و تفسير امور تخصصي مربوط به مهندسي و توليد قطعات و مجموعه هاي خود است . البته جاي خوشحاليست كه اين آهنگ رشد و يادگيري بطور مضاعف روبه رشد است .اما غرض از طرح اين مقدمه عنوان كردن هزينه هاي مربوط به اين فن آوري است .بعضي ها اين را هزينه تلقي مي كنند اما به نظر ما اين يك سرمايه گذاري است و بهر حال اين را هزينه بناميم يا سرمايه گذاري ،پولي است كه صرف شده و در قيمت تمام شده اثر گذار است . اما در طولاني مدت اين هزينه برعكس هزينه هاي پيشين باعث پايين آمدن قيمت خودرو خواهد شد و اين صرفه جويي از قبل نيروي انساني آموزش ديده و انباشت تجربه فني و اجرايي نزد سازندگان بوجود خواهد آمد .
خلاصه كلام اينكه به نظر ما يكي از عوامل مهمي كه ساخت خودرو را در ايران گران مي كند هزينه هاي پنهان است كه با تدبير ، هماهنگي و انضباط قابل حل است البته تمام كشورهاي توسعه يافته در فاز شكل گيري با كمك هاي مالي و بخشودگيهاي دولتي موفق به عبور از اين فاز شده اند كه اميدواريم خانواده خودروساز بتواند تفهيم مشكلات خود به دست اندر كاران راه را براي رشد سريعتر هموار سازند