بخشی از متن:
همانطور که مستحضرید یک ایستگاه کاری ( Client ) در شبکه برای اتصال به سرور و تماس با دیگر کامپیوترها نیاز به یک آدرس لاجیکال به نام آیپی آدرس (IP Address) دارد. وقتی در یک شبکه محلی تعداد زیادی کامپیوتر وجود داشته باشد ، یک مدیر شبکه امکان تخصیص و تنظیم آیپی آدرس برای همه آنها بصورت دستی را نخواهد داشت و وقت بسیار زیادی برای تنظیم آیپی آدرس تک تک ایستگاه ها صرف خواهد شد. سرویس DHCP این امکان را فراهم می آورد که یکی از سیستم ها ( در اینجا سرور Windows 2003 ) بصورت اتوماتیک و بدون دخالت مدیر شبکه به سیستم های کاری یا کلانیت ها ، آیپی آدرس اختصاص دهد. DHCP مخفف کلمات Dynamic Host Configuration Protocol است. یعنی پرتوکل تنظیم پویای میزبان ها (Host). منظور از Host در این جمله همان کامپیوتر یا ایستگاه های داخل شبکه است. همچنین از طریق سرویس DHCP می توان تنظیماتی دیگر مانند Default Gateway , Subnet Mask و … را بصورت اتوماتیک برای کلاینت ها ارسال نمود. برای اطلاع از چگونگی نصب و راه اندازی آن به ادامه اسلایدها دقت نمایید.
قبل از اینکه اقدام به نصب DHCP نمانیم ، لازم است حداقل یک IP Address بصورت Static (یا دستی) برای دستگاهی که قرار است سرویس DHCP را برای شبکه فراهم آورد تعریف کرد. این دستگاه در کارگاه عملی این بحث ، همان ویندوز۲۰۰۳ می باشد. در صورتیکه این کار انجام نپذیرد در هنگام نصب DHCP ، سیستم مذکور پیغام زیر را می دهد.
