طرح جابر علائم تلگراف

قسمتی ازین مجموعه
هنگامی که ما تاریخ انسان را از آغاز تا کنون مرور می‌کنیم، به این نکته مهم و اساسی پی می‌بریم که ارتباطات در زندگی انسان و بخصوص انسان کنونی تا چه اندازه سهم داشته است. بشر در تمامی قرون و اعصار سعی داشته ، از راه فرستادن علائم و نور در شبها و دود در روزها و اشخاص دیگر ارتباط برقرار کند. ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ، ایرانیان می‌توانستند در مدتی کمتر از دو روز ، خبری را به مسافت بیشتر از ۴۰۰ کیلومتر انتقال دهند. روش ایرانیان در این مورد بسیار جالب توجه بوده است. در این روش افراد با فاصله‌های مختلف از یکدیگر مستقر می‌شدند و با فریاد پیغام را می‌رساندند.
دو قرن بعد ، روش مزبور در ایران و روم تکامل یافت، زیرا در این دوره مأموران از نوعی تلگراف بصری استفاده می‌کردند. آنها مشعلها را حرکت می‌دادند و نوع حرکت مشعلها معرف حروف خاصی بود. یونانیها طریقه مزبور را به یک روش علمی و ریاضی تبدیل کردند، که اصول کار آن شبیه جدول ضرب بود، روی برجها و باروهای مخابراتی که مخصوص این کار بنا شده بودند ده سوراخ تعبیه شده بود که پنج تای آنها در سمت راست برج بصورت عمودی و پنج سوراخ دیگر در حالت افقی و در بالای برج قرار داشتند و هر یک دریچه‌ای داشتند که قابل باز و بسته شدن بودند و در پشت هر دریچه مشعلی روشن قرار داشت.