قسمتی ازین مجموعه
صَدَف، صدف دریایی یا به فارسی گوشماهی نام عامی است که به پوستهٔ سخت کلیه جانوران نرمتنی که دارای پوشش خارجی هستند اطلاق میشود، از قبیل دوکفهایها و شکمپایان. البته گاهی به پوسته حلزون نیز صدف اطلاق میشود.جنس پوسته ی صدف از سیلیکات است. این جانوران یک یا دو صدف (کفه) سفت آهکی دارند که تن نرمشان را دربر گرفتهاست. برخی از انواع صدف، خوراکی هستند. در ایران این موجود را به عنوان مروارید ساز میشناسند که در اصل همان دو کفهایها هستند. رنگ صدفی همان رنگ براق درون صدفهای مروارید ساز است. یا همان رنگ مروارید.
برخلاف آنچه تاکنون تصور می کرده اید، آن صدایی که با گرفتن صدف در کنار گوش خود می شنوید، صدای دریا و امواج آن نیست. این کار فقط باعث می شود تا تمامی نویزهای صوتی که در فضای پیرامون تولید می شوند در یک جا جمع شده و صدایی شبیه امواج خروشان تولید کنند. این نویزها همیشه و در حالتی وجود دارند و فقط انسان به واسطه عادت کردن، آنها را نادیده گرفته و متوجهشان نیست.برای تشدید نویز صوتی و شنیدن آنها به یک تشدیدگر نیاز است. ساده ترین و بی هزینه ترین تشدیدگر نیز دهان و انگشتان خودتان هستند؛ به این صورت را با دهان خود شکل O ساخته و سپس با انگشتان دست روی گونه هایتان ضربه بزنید. این حرکت موجب می شود تا نت های جدید را بشنوید. بزرگ یا کوچک بودن O موجب ایجاد نت های مختلفی از صدا می شوند.