نامه 600 تشکل دانشجویی به روحانی؛ مدرسه بنگاه نیست

، بیش از 600 تشکل، کانون و انجمن علمی دانشجویی دانشگاه‌های سراسر کشور درباره خصوصی‌سازی آموزش به رئیس‌جمهور نامه‌ای نوشتند.

در این نامه آمده است:

مدت زمان بسیاری است که علیرغم وجود مشکلات متعدد معیشتی و اقتصادی در بین جامعه فرهنگیان کشور، این  قشر فرهیخته خالصانه و جهادگونه در گوشه گوشه میهن عزیزمان به آینده سازان این سرزمین اسلامی، علم و ادب و فرهنگ می‌آموزند، به نحوی که امروزه  هر آنچه بدان افتخار می‌شود حاصل مجاهدت‌های این عزیزان است. اما متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد هستیم با برخوردهای غلط و گاه ناجوانمردانه، جایگاه حرفه‌ای معلمان و نظام تعلیم وتربیت این مرز و بوم، خواسته یا نخواسته مورد هجمه قرار داده شده و بیش از پیش تضعیف می‌شود به حدی که امروز هر فردی به خود اجازه می‌دهد در خصوص این نظام پیچیده و این شغل حرفه‌ای اظهار نظر کرده و خود را دارای صلاحیت‌های مکفی برای تصدی آن هم بداند.

شما نیک می‌دانید، امروزه علم تعلیم و تربیت از پیچیده‌ترین و تخصصی‌ترین علوم دنیاست، به نحوی که  متخصصان این حوزه نیز بدون کمک از دیگر متخصصان، به خود اجازه دخل و تصرف یا ایجاد تغییرات غیر حرفه‌ای و یکباره را در نظام تعلیم و تربیت نمی‌دهند و تلاش می‌کنند در مسیر اهداف و برنامه‌های کلان این حوزه که توسط جمعی از بزرگترین دلسوزان و متخصصان این نظام نگارش شده، گام بردارند. اما واقعا برایمان جای تعجب است، چگونه صحبت‌‌‌های غیرحرفه‌ای و غیر تخصصی افرادی را که جز حساب و کتاب مادی به چیز دیگری نمی‌اندیشند، در مجلس تکرار می‌کنید؟!

آقای رئیس‌جمهور، در همه جای جهان مرسوم است زمانی که دم از هزینه می‌شود، پیش از آن باید به بهره‌وری و نتیجه حاصل از سرمایه‌گذاری نیز توجه کرد. به راستی دوستان اقتصاددان شما این مهم را نمی‌دانند یا نمی‌خواهند بدانند؟!

آقای روحانی، بیانات شما در راستای تفاوت هزینه تعلیم وتربیت توسط دولت و مبحث خرید خدمت از بخش خصوصی قطعا قابل توجه و واضح است، اما به راستی تفاوت‌های تربیتی این دو مدل به لحاظ کیفیت برای شما قابل توجه نیست؟ آیا تاکنون به پژوهش‌هایی که در این حوزه انجام شده است نگاهی انداخته‌اید؟ آیا ماجرای مدرسه غرب تهران از خاطرتان رفته است؟ آیا تدریس کل کتب درسی در دو ماه و تمسخر معلمین توسط نیروهای خرید خدمت را نشنیده‌اید؟

 همانطور که پیشتر اشاره شد، آموزش و تعلیم و تربیت یک علم تخصصی است که انجام آن به خصوص در مقطع ابتدایی و کلاس‌های چندپایه تنها در توان متخصصین و کارشناسان این حوزه است که با کارورزی و مجاهدت، این فنون را آموخته‌اند، اما به راستی چطور می‌خواهید نیروی متخصص این حوزه را که امروزه در کشور بسیار اندک هستند، از بخش خصوصی تامین کنید؟ این اتفاق تنها در صورتی ممکن است که هر کسی حقوق کمتری مطالبه کرد ولو با هر تخصصی، به عنوان معلم به کار گرفت.

البته ما پیشنهاد می‌دهیم همین مدل را نیز برای بهداشت و درمان هم بکار گیرید و اجازه دهید هرکسی با هر تخصصی از فنی و مهندسی گرفته تا فیزیک و شیمی و علوم سیاسی در حوزه سلامت مشغول به طبابت شود زیرا قطعا باتوجه به بحران بیکاری افرادی هستند که با یک دهم هزینه امروز، بهداشت و درمان را هم اداره می‌کنند!  یا اینکه مجموعه هیئت دولت را نیز به همین سبک واگذار نمایید که البته قطعا بدانید و مطمئن باشید آسیب آن از خرید خدمت در آموزش‌وپرورش کمتر است.

جناب آقای روحانی، اگر سرسوزنی خود را مدیون معلمین خود و جامعه فرهنگیان کشور می‌دانید، به آموزش و پرورش مانند یک بنگاه اقتصادی نگاه نکنید. #مدرسه_بنگاه_نیست.

پایان/