حضرت آدم

خداي متعال زمين را در دو نوبت خلق كرد، كوهها را روي زمين بنا نهاد و زمين را بين همه كرات بركت داد و خوراك اهل زمين را در چهار نوبت مقدر كرد.

آنگاه آسمان را از ماده اي شبيه گاز مشتعل آفريد و به آسمان و زمين دستور داد، بياييد! آسمان و زمين گفتند: با ميل آمديم و سپس هر دو را مسخّر ساخت.

سپس خدا به عرش پرداخت و خورشيد و ماه را مسخر خود ساخت و مقرر كرد تا وقت معلوم در گردش باشند، آنگاه فرشتگان را آفريد تا همواره او را ستايش كنند و نامش را مقدس دارند و در عبادتش مخلص باشند.

پس از آن، اراده و مشيّت خداوند بدان تعلق گرفت كه آدم و ذريّه او را بيافريند، تا در زمين سكني گزينند و در آباداني آن بكوشند. خدا فرشتگان خود را در جريان گذاشت و به آنها خبر داد كه به زودي مخلوق ديگري مي آفرينم كه در روي زمين منتشر مي شوند. از منابع زيرزمين استخراج مي كنند و گروه گروه جاي يكديگر قرار مي گيرند و زمين را حفظ مي كنند.