نقش سرمايه به عنوان يكي از اركان اصلي رشد و توصعهي اقتصادي پذيرفته شده است. يكي از مسائل مهم مرتبط با تشكيل سرمايه و سرمايهگذاري،"تامين مالي" آن است و نقش دولت در اين تامين و تشكيل سرمايه بسيار مهم تلقي ميشود. دولتها پيشبرد و توصعهي نظام اقتصادي كشورهاي خود را به عنوان هدفهاي رسما اعلام شده قبول كردهاند و بودجه(سرمايه)، يكي از مهمترين ابزارهاي اعمال سياستهاي اقتصادي آنان است. اين نقش دولتها پيوسته در چارچوب سرمايهگذاري در امكانات و تسهيلات زيربنايي، امكانات توليدي، تحقيق و توسعهي تكنولوژي و ارايه خدمات گوناگون تجلي مييابد.
راهكارهاي ايجاد رشد و توسعه اقتصادي، عمما شناخته شده است و ميتوان گفت فراهمسازي و اجراي پروژههاي بزرگ زيربنايي و توسعهاي توسط دولت، سريعترين راه و مناسبترين روش براي دستيابي به توسعه اقتصادي ميباشد؟ اما سوال ديگري نيز بايد در اين راستا جواب داده شود و آن سوال اين است كه دولت، چگونه، از چه "منابعي" و به چه "راههايي" ميتواند سرمايه مالي مورد نياز جهت انجام سرمايهگذاري جهت توسعه را فراهم نمايد؟