چکیده:
آمارها نشان می دهند كه بسیاری از بیماری های روحی هستند.البته بیشتر افرادی كه به بیماری های روحی و روانی دچار هستند از بیماری خود اطلاعی ندارند.
یكی از این بیماری ها بیش فعالی نام دارد كه البته بیشتر در دوران كودكی رایج است ودر نوجوانی وجوانی كمتر دیده می شود.
گاهی اوقات والدین این توانایی آن را ندارند كه این بیماری را تشخیص دهند،بنا بر این به مشكلاتی از جمله افت تحصیلی و ناتوانی كودك در تمركزرو به رو می شوند.
امروزه بسیاری از مادران و پدران از شیطنت بسیار زیاد كودكانشان شكایت دارند. آنها اظهار می دارند كه فرزندشان مرتب در حال حركت و فعالیت است و نوعی حالت بی قراری و ناآرامی در او مشاهده می كنند. برخی از این والدین از فقدان تمركز حواس و ضعف درسی كودك نیز صحبت می كنند. آنها علت این فعالیت بیش از اندازه را نمی دانند و مرتب فرزندشان را مورد سرزنش قرار می دهند. این كودكان بعضاً مورد انتقاد و تنبیه بسیار زیاد قرار می گیرند. عدهای از پدر و مادرها كنترل خود را از دست می دهند و این كودكان را به شدت كتك می زنند یا آنها را تهدید می كنند. در این نوشتار پدیده بیش فعالی در كودكان توضیح داده شده و راههای برخورد مناسب با این حالت ارائه شده است.
كودكان بیش فعال - همانگونه كه از این عنوان برمی آید- بسیار پرتحرك اند و نمی توانند یک جا آرام بنشینند. آنها اضافه بر ناآرامی بسیار زیاد، نوعی اضطرار و اجبار برای خرابكاری نیز دارند. آنان اشیا را می شكنند یا پرتاب می كنند. همچنین كنجكاوی بسیار از خود نشان می دهند و نه تنها اسباب بازیهایشان را خراب می كنند، بلكه اشیاء و وسایل منزل را نیز دستكاری و خراب می كنند. كارهای خطرناك را دوست دارند و ابداً احساس خطر نمی كنند. بنابراین رفتارهایی بی مهابا از آنها سرمی زند. برخی از بزرگسالان آنها را افرادی بی باك و شجاع تصور می كنند؛ در حالی كه این رفتارهای بی مهابا نشانگر این واقعیت است كه احساس خطر واقعی - كه یك احساس طبیعی است و بایستی در كودكان وجود داشته باشد - در این بچه ها وجود ندارد. بازی های خطرناك - از جمله بازی با كبریت - و علاقه به وسایلی چون كارد و چاقو نشانه های دیگری از گرایشها و رفتارهای غیرطبیعی این بچه هاست.
روان شناسی