چهل و دو کودک بین سنین 8 تا 10 سال در مورد تجربه تنهایی در مدرسه ابتدایی، مصاحبه شدند. کودکان بیشتر، تجربیات خود را آزار و اذیت و همچنین در مورد عواقب ناشی از دخالت ویژه معلم را بیان نمودند. مشخص شد که اکثریت کودکان (80٪) یک دوره تنهایی را در مدرسه تجربه کردند و این تجربه با خستگی، عدم فعالیت، تمایل به عقب نشینی در حالت خیال پردازی و نگرش منفعل نسبت به تعاملات اجتماعی در ارتباط بودند. علاوه بر این، کودکانی که خیلی کم دنبال دوست بودند، آسیب پذیرتر بودند. به همین نحو، اکثریت کودکان (68٪) ادعا کردند که مورد آزار واقع شدند و کودکان تنها، بیشتر قربانی آزار و اذیت همسالان خود بودند. علاوه بر این، کودکان، گزارش دادند که دخالت معلم در کل، در پایان دادن به این تجارب قربانی شدن، سودمند نخواهد بود. بدین ترتیب، یافته ها نشان داد که قلدری و انواع خاصی از دخالتهای معلم، عوامل موثر در تنها بودن کودکان در مدرسه است. مدل توسعه روابط متقابل این سه متغیر پیشنهاد شده است و بحث شده است.
| قيمت فايل: | 15000 تومان |
|---|---|
| تعداد اسلايدها: | 17 |
| خريد فايل از سايت مرجع |