جوشکاری تعمیری
جوشکاری تعمیری از زمانی آغاز شد که انسان اولیه ابزار شکستهاش را در آتش زغال چوب گداخته کرد و تکهها را به وسیله چکش خواری به یک شکل واحد در آورد. جوشکاری آهنگری با این فرایند ابتدایی متولد شد. برخی از تعمیرات با استفاده از روشهای ذوبی یا گداختن انجام شدند. جوشکاری تعمیری، نوعی از اطلاعات لازم را به دست میدهد تا لزوم یا امکان انجام جوشکاری تعیین شود .
سپس فرایند منطقی یا مدل تصمیم گیری برای ارزیابی تعمیر، توصیف خواهد شد. در حالی که مدل تصمیم گیری، پیشنهادی ساده به نظر میرسد. متغیرهایی که در مدل تصمیم گیری وجود دارند در خلال تحقیق و تجربه در موقعیتهای مختلف تعمیر، به دست آمده است.
جوشکاری تعمیری اغلب برای بازگرداندن تجهیزات به خط تولید در زمان مشخص مورد نیاز است. زیرا زمانهای طولانی صرف خریداری قطعه ریخته گری یا آهنگری شده، عملیات حرارتی و ماشین کاری نهایی قطعات جایگزین میشود. حتی قطعات قدیمی و خارج از رده ممکن است به فرایند وقت گیر مهندسی معکوس جهت تعویض یک قطعه نیاز داشته باشند.
شرایط نگهداری و تعمیر
نگهداری و تعمیر دو عملیات کاملاً مجزا هستند اما با این وجود هر دو خصوصیات و ویژگیهای مشترک زیادی دارند. به عنوان مثال هر دو به داشتن دانش گسترده در زمینه جوشکاری و مواد احتیاج دارند. این دو فرایند به وسیله تعدادی از عوامل موقعیتی از یکدیگر مجزا میشوند. نگهداری در زمانهای برنامه ریزی شده برای تعمیرات یا توقف انجام میشود.
عمران و ساختمان