چکیده:
تزئینات در هنر اسلامی، یکی از اصلی ترین و موثرترین مولفه های وحدت بخش به شمار می رود .جونز در مقاله ای پرمحتوی وجذاب با عنوان ((سطح ، الگو و نور در معماری اسلامی )) می نویسد : ” تزئینات عاملی است که هنر سرتاسر دنیای اسلام را در ارتباط با هم قرار می دهد. ” او می افزاید: "معماری اسلامی (( معماری فرم )) نیست و درون مایه های آن بیشتر در قالب تزئینات مطرح شده است.”در نیمه سده دهم هجری (در زمان حکومت صفویه) هنرمندان عثمانی موفق شدند با الهام ازهنر ایران و هنر بومی خود، به هنری با ویژگی های ملی دست یافتند. در این مقاله به اشاره به معرفی ویژگی های انواع تزئینات معماری، عناصر تزئین، روش اجرای تزئینات، الگو های تزئینات( نقش هندسه، اسلیمی و ارابسک) و شاخصه های بناهای معروف در دوره صفوی و عثمانی به وجه اشتراک و افتراق میان آن دو خواهد پرداخت.
فهرست :
چکیده:
مقدمه
معماری عصر صفویه:
۳-۱- جایگاه نقوش هندسی در معماری عصر صفویه:
۴- تمدن اسلامی در عصر عثمانی: Ottoman architecture(1290–۱۹۲۳ CE)
۴-۱- ویژگیهای معماری عثمانی:
۴-۲- نمونه های از بناهای معروف دوره عثمانی:
۴-۲-۲- مسجد شاهزاده مهمت :
۵-۱ اصول کلی تزیینات :
۵-۲- عناصر تزئین:
۵-۲-۱- خوشنویسی:
۵-۳- روش های اجرای تزیینات در معماری:
۵-۳-۱- کاشی کاری
۵-۴- اجزای تزیین:
معماری