پاورپوینت لحیم کاری

لحیم کاری

‌لحیم کاری یک روش اتصال دائم بوده که برای اتصال بسیاری از مواد مانند فلز، سرامیک و کامپوزیت‌ها استفاده می‌شود. در لحیم کاری از یک ماده واسطه‌ به عنوان پرکننده‌، برای اتصال دو قطعه استفاده می‌شود. این پرکننده‌ها به صورت فویل و فیلر بوده که بسته به نوع کاربرد، به کار می‌رودند. امروزه از لحیم کاری در صنایع پیشرفته برای اتصال مواد غیر هم جنس همانند فلز به سرامیک به طور گسترده استفاده می‌شود.
در لحیم کاری اگر دمای لحیم کاری بالای ۴۵۰ درجه سانتیگراد باشد به آن لحیم کاری سخت (Brazing ) می‌گویند. ‌اگر کمتر از ۴۵۰ درجه سانتیگراد باشد لحیم کاری نرم (soldering) نام می‌گیرد. ‌اسم دیگری در صنعت برای لحیم کاری سخت وجود دارد که به آن لحیم کاری نرم نقره‌ای می‌گویند. فلزات پر کننده لحیم کاری سخت نقره‌ای ، لحیم نیستند. توجه داشته باشید که استحکام آلیاژ مورد استفاده در لحیم کاری سخت بالا تر از لحیم کاری نرم است.

لحیم کاری نرم

لحیم کاری نرم یک روش اتصال دائم است. روشی است که دو یا چند فلز توسط ذوب یک فلز یا آلیاژ واسطه، اتصال بین آنها برقرار می‌شود. ‌این روش برای اتصال ورق‌های فلزی به خصوص ورق‌های مسی کاربرد فراوان دارد.
پس از برقراری اتصال، یک فصل مشترک نازک بین قطعات شکل می‌گیرد که از جنس ماده واسطه است. خواص این لایه شبیه خواص همان ماده واسطه است. نکته قابل توجه در لحیم کاری در مقابل جوش کاری، این است که فلز پایه ذوب نمی‌شود.
ویژگی‌های آلیاژ لحیم نرم آلیاژ لحیم مناسب باید علاوه بر نقطه ذوب پایین دارای خاصیت تركنندگی و مویینگی مناسب باشد تا بتواند درز اتصال را به راحتی پر نماید و دو ورق را به راحتی به هم بچسباند.

لحیم کاری سخت

لحیم کاری سخت بوسیله خاصیت مویینگی انجام می‌شود. قدرت جذب اتم‌های فلزات پایه توسط اتم‌های فلز پر کننده‌، بسیار قویتر از قدرت جذب میان خود اتم‌ها است.‌ این نیرو که میان دو سطح برقرار می‌شود، چسبندگی نامیده می‌شود. گاه گفته می‌شود که فلز پر کننده‌، سطوح پایه را تر می‌کند. به این صورت که فلزات پر کننده غیر آهنی به داخل سطوح مماس و نزدیک به هم کشیده می‌شوند و این فواصل را پر می‌کنند.