انواع سیستمهای مهاربندی
سیستمهای مهاربندی
یکی از متداولترین روشها برای مقابله با نیروهای جانبی در سازههای فولادی غیربلند استفاده از مهاربند است. مهاربندها به شکلهای گوناگونی اجرا میشوند. پیکربندی سیستمهای مهاربندی عموماً از نوع هم مرکز (هم محور) یا خارج از مرکز (برون محور) است. مهاربندهای هم مرکز سختی سازه را نسبت به قاب خمشی معادل به شدت افزایش داده و تغییر مکان جانبی سازه را محدود مینمایند. سیستم مهاربندی برون محور دو ویژگی سختی مناسب جانبی و جذب انرژی بالا را با یکدیگر ترکیب کرده و به کار میگیرد. در سیستم مهاربند برون محور، برون محوری اتصال مهاربندی سبب پدید آمدن لنگرهای خمشی و نیروهای برشی بزرگی در ناحیۀ تیر نزدیک به مهار میشود. به این ترتیب، تنشهای این ناحیه از تیر وارد محدوده غیر ارتجاعی شده و سبب اتلاف انرژی ناشی از زمین لرزه میشود. این ناحیه از تیر، پیوند نام دارد.
در سیستم مهاربندی هم محور، بادبندها از محل تقاطع تیر و ستون عبور مینمایند و در بعضی از فرمهای این نوع مهاربندی، محور دو بادبند در یک نقطه مشترک بر روی تیر با هم تلاقی میکنند. این سیستم دارای سختی جانبی بسیار بالایی بوده و به این علت که نیروهای جانبی توسط اعضاء به صورت محوری منتقل میشوند، سیستمی اقتصادی هستند. مهاربندی هم محور علی رغم سختی بالا و مناسب و نیز سهولت طراحی و اجرا دارای اشکالاتی هم است. مهمترینِ این اشکالات از لحاظ معماری ایجاد محدودیت برای اجرای دربها و پنجرهها و از نظر سازهای کمانش بادبندها است. کمانش بادبندها منجر به شکل پذیری کم و ظرفیت کم اتلاف انرژی میشود. در قاب بادبندی شده برون محور به جای برخورد بادبند به محل اتصال تیر و ستون یا تقاطع محورهای دو بادبند در یک نقطه، با ایجاد یک انحراف، بادبند به تیر متصل میشود. قسمتی از تیر که بین تیر و ستون یا بین دو بادبند قرار میگیرد،
کاربران عزیز توجه داشته باشید هنگام دانلود فایل از مرورگر internet explorer استفاده نکنید تا با مشکل روبه رو نشوید.
عمران و ساختمان