اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و ذهن‌آگاهی بر سلامت روان مصرف‌کنندگان کراک

سلامت روانی مبحث مهمی در آسیب‌شناسی روان‌شناختی می‌باشد که اهمیت آن در بین گروه‌های آسیب‌پذیر دو چندان است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی - رفتاری و ذهن آگاهی در سلامت روانی مصرف‌كنندگان كراك است. روش پژوهش فعلی آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون - پس آزمون گسترش یافته بود. برای این هدف 51  نفر به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس در سه گروه 17 نفری (گروه درمان ذهن آگاهی، گروه درمان شناختی رفتاری و گروه کنترل) به‌‌صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار به‌کار رفته در این پژوهش، آزمون تجدیدنظر شده علائم روانی  بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌های مکرر و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج حاصل از تحلیل آماری نشان داد که بین مصرف‌کنندگان کراک درگروه‌های آزمایش و گروه کنترل از لحاظ سلامت روانی، اضطراب و افسردگی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که دو روش درمانی شناختی - رفتاری و  ذهن آگاهی از نظر تأثیر بر سلامت روانی، اضطراب و افسردگی تفاوت معنی‌داری ندارند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که درمان شناختی - رفتاری و روش ذهن آگاهی در کاهش سلامت روان، افسردگی و اضطراب مصرف‌کنندگان کراک مؤثر است.

فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

روش

آزمون تجدیدنظر شده علائم روانی

یافته‌ها

فهرست منابع

نتیجه‌گیری

جدول شماره 1: میانگین و انحراف معیار نمره‌های سلامت روانی گروه‌های آزمایش و کنترل در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری

جدول شماره 2: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مكرر برای بررسی اثر گروه و تكرار آزمون در متغیر سلامت روانی مصرف‌کنندگان کراک پس از ترک در گروه‌های آزمایش و کنترل

جـدول شماره 3 : نتایج آزمون تعقیبی توکی بین نمرات میانگین سلامت روانی گروه‌های آزمایش و کنترل

جدول شماره 4 : نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مكرر برای بررسی اثر گروه و تكرار آزمون در متغیر افسردگی مصرف‌کنندگان کراک پس از ترک در گروه‌های آزمایش و کنترل

جـدول شماره 5:  نتایج آزمون تعقیبی توکی بین نمرات میانگین افسردگی گروه‌های آزمایش و کنترل

جدول شماره 6:  نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مكرر برای بررسی اثر گروه و تكرار آزمون در متغیر اضطراب مصرف‌کنندگان کراک پس از ترک گروه‌های آزمایش و کنترل

جـدول شماره 7 : نتایج آزمون تعقیبی توکی بین نمرات میانگین اضطراب گروه‌های آزمایش و کنترل