گردشگری و توسعه پایدار

توریسم و گردشگری گسترده ترین صنعت خدماتی است كه یقینا در آینده با سرعتی بیش از گذشته و امروز گسترش پیدا خواهد كرد(كی، چاك ،‌وای، 1382) از مزایای این صنعت پر درآمد و پر ارزش می توان به این اشاره كرد كه منبع مهمی برای شكوفایی اقتصاد كشور های در حال توسعه و برقرار كننده توازن مالی در اقتصاد بین الملل كشور های فقیر و غنی است و زندگی اجتماعی را با ایجاد مشاغل گوناگون و ارتقای سطح درآمJد طبقات وسیعی از مJردم كشور هJای گردشگر پJرست و گJردشگرپذیر تغییر می دهد.(محلاتی ، 1380)

جهانگردی یا توریسم به معنی حركت كوتاه مدت و موقت مردم است به قصد بیرون رفتن از محل یا مكانی كه به‌طور عادی و دائم در آن زندگی و كار می‌‌كند.سازمان توسعه و همكاری اقتصادی[1] جهانگرد را شخصی می‌‌داند كه خارج از محل اقامت همیشگی خود حداقل برای بیست و چهار ساعت در گردش و سیاحت باشد. سازمان جهانی جهانگردی نیز، جهانگرد یا توریست را این‌طور تعریف می‌‌كند: جهانگرد شخصی است كه بیش از بیست و چهار ساعت به قصدی غیر از كار، در جایی خارج از محل اصلی زندگی همیشگی خود به‌سر برد. در سال‌‌های اخیر توسعه گردشگری به‌ویژه گردشگری طبیعی (اكوتوریسم) به عنوان یكی از مهم‌ترین منابع درآمد در تجارت جهانی و مؤلفه عمده در بهبود اقتصادی مناطق و كشورها مطرح شده و شتاب مضاعفی یافته است. به‌نحوی كه درآمدهای حاصل از این صنعت رشدی سریع‌‌تر از درآمدهای حاصل از تولید، فروش و صادرات انواع كالاها و خدمات در برخی از كشورهای گردشگرپذیر داشته است. صنعت گردشگری موجب گسترش انواع خدمات، ایجاد فرصت‌های شغلی، توسعه زیرساخت‌ها در اقصی نقاط جهان، شهرها و روستاها می‌شود كه در نهایت توسعه انسانی را به همراه می‌آورد.

فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

بیان مسئله

تاریخچه گردشگری در جهان

تاریخچه گردشگری درایران

تعاریف گردشگری و گردشگر

اجزا و عناصر صنعت گردشگری

مدیریت و برنامه ریزی صنعت گردشگری

رابطه صنعت توریسم و فناوری اطلاعات

صنعت

بررسی تطبیقی درآمدهای حاصل از توریسم در ایران و چند كشور منتخب جهان

راهبردهای گردشگری در قانون تشكیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری

راهبردهای گردشگری و میراث فرهنگی در سند مطالعات آمایش سرزمین

راهبردهای سازماندهی فضایی در سند مطالعه آمایش سرزمین

آینده صنعت گردشگری

راهکارهای نهایی جهت توسعه پایدار صنعت گردشگری

نتیجه گیری

منابع