uشیوه پارسی نام یکی از شیوههای معماری ایرانی است.[۱] شیوهِِی پارسی در دورهی تاریخی هخامنشیان سبک غالب معماری ایران بودهاست.
uپاسارگاد، سیلک، چغازنبیل، و تخت جمشید نمونه مثالهایی از این سبک هستند. شیوه پارسی نخستین شیوه معماری ایران است که روزگار هخامنشی تا حمله اسکندر به ایران یعنی از سده ششم پیش از میلاد تا سده چهارم را در بر میگییرد.نام این شیوه از تیره (قوم)پارس برگرفته شده است که در این روزگاران بر کشور پهناور ایران فرمانروایی می کردند
uگودیهای مستطیلی بیرون بنا.
uبرای اینکه یکنواختی و یکرنگی بنا زیاد مشخص نشود، دو تنوع معماری در آن داده شده؛ یکی اینکه طاقچههای دو لبهای از یک یا دو تختهسنگ سیاه خاکستری ساخته و در دیوارها نشاندهاند و دوم اینکه در قسمت بالا و میانی دیوارها، گودیهای مستطیلی کوچکی کندهاند که ظرافت خاصی به چهرهٔ بنا میدهند. سنگهای سیاه را احتمالاً از کوه مهر در تخت جمشید آورده باشند و در سه ردیف به ترتیب زیر در دیوارها قرار دادهاند
u
u
uنقش رستم یكی از مهم ترین و زیباترین آثار باستانی است كه در حدود 5 كیلومتری تخت جمشید، در كوه حاجی آباد واقع است. آرامگاه چند تن از پادشاهان هخامنشی از جمله داریوش بزرگ و خشایارشاه .
uدر نقش رستم آثار 3 دوره باستانی وجود دارد: آثار دوره عیلامی از 600 تا 2000 قبل از میلاد. آثار دوره هخامنشی از 600 تا 330 قبل از میلاد. آثار دوران ساسانی از سال 224 تا 651 میلادی.
معماری