اوقات فراغت و چگونگی گذران آن از مباحث تازهای است که بعد از انقلاب صنعتی و رشد منابع و تکنولوژیها، توجه عالمان را برانگیخته و موضوعی مهم در حوزه علوم اجتماعی شده است. پژوهش حاضر به در دو دبیرستان شهید بهشتی و شهید اول به (ترتیب واقع در منطقه 1 و 16 شهر تهران) میپردازد.
توجه به اوقات فراغت در این پژوهش از ابعاد ذیل حائز اهمیت میباشد. اوقات فراغت یک امر فرهنگی است. بر شخصیت افراد و از جمله شکلگیری شخصیت اثر میگذارد، آثار و نتایجی به صورت مثبت و منفی (انحراف و بزهکاری) برجای میگذارد. به فراغت جوانان و نوجوانان (که تعداد زیادی از جمعیت جامعه را به خود اختصاص میدهند) میپردازد، به فراغت دختران که از محرومیت و محدودیت بیشتری در مقایسه با پسران برخوردارند توجه میکند، توجه به فراغت در تعطیلات طولانی مدت تابستان و ایام نوروز، تطبیقی و مقایسهای بودن، رویکرد انسانشناسی شهری و نهایتاً کاربردی بودن پژوهش حاضر از رئوس مهم توجه به اوقات فراغت و نحوه گذران آن میباشد.جامعه مورد مطالعه در پژوهش حاضر دو کلاس 21 نفره دانشآموزان دختر دبیرستانی در سال سوم رشته ادبیات و علوم انسانی است که در دو قشر کاملاً متفاوت (قشر بالا و پایین) قرار دارند. در این پژوهش از 3 روش اسنادی، مشاهده، مصاحبه استفاد شده است.
فهرست مطالب
چکیده
فصل اول
مقدمه
تاریخچه در جهان
سیر تاریخی گذران اوقات فراغت
مشخصات فراغت در دوران جدید
تاریخچه در ایران
فصل دوم
کلیات تحقیق
طرح مسأله
روش تحقیق
اهداف تحقیق
سئوالات تحقیق
تعریف عملیاتی واژه ها
فصل سوم
چارچوب نظری
بررسی آراء صاحبنظران
عوامل مؤثر بر چگونگی گذران اوقات فراغت
فصل چهارم
پیشینه تحقیقی اوقات فراغت
فصل پنجم
ویژگیها و خصوصیات کلی جامعه مورد مطالعه
دلائل انتخاب و خصوصیات کلی جامعه مورد مطالعه
بررسی وضعیت جغرافیایی مناطق
جامعه مورد مطالعه
فصل ششم
یافته های تحقیق
مشاهدات اولیه
موضوع مشاهده
مشاهدات مربوط به گروه A
مشاهدات مربوط به گروه B
مقایسه
مصاحبه با مدیریت و معاونت دبیرستانها
مصاحبه با تعدادی از دانشآموزان
مقایسه
فصل هفتم
نتیجه گیری وپیشنهاد ات
فهرست منابع و ماخذ
علوم تربیتی