بررسی ارتباط عفونت قبلی هلیكو باكترپیلوری با بیماری پاركینسون

چكیده
مقدمه : پاركینسون بیماریی است كه باعث ایجاد اختلالات حركتی می‌گردد. علت این بیماری كاهش دو پامین و به هم خوردن تعادل بین دو نور و ترانسیمتر (دوپامین و استیل كولین) در سیستم دو پامینرژ یك نیگر و استر یاتال می‌باشد. در مطالعات اخیر دیده شده كه با درمان عفونت هیلكوباكتر پیلوری جذب لوودو پا بیشتر شده و نتیجه درمان بهتر شده است.
مواد و روشها : این مطالعه که به روش Case-Control انجام شدازمیان بیماران مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب 56 نفرانتخاب شدند.افراد به دو گروه 28 نفری به عنوان گروه مورد (مبتلا به پاركینسون) و شاهد (غیر مبتلا به پاركینسون) تقسیم شدند و تست آنتی بادی IgGهلیکوباکترپیلوری در هر دو گروه انجام شد.
یافته‌ها : میانگین سن افراد پاركینسون 60 سال و غیر پاركینسونی 57 سال بود. در افراد مبتلا 18 نفر (3/64%) آنتی بادی مثبت و 10 نفر (%7/35) آنتی بادی منفی داشتند. در افراد غیر مبتلا 15 نفر (%6/53) آنتی بادی مثبت و 13 نفر (4/49%) آنتی بادی منفی داشتند.
نتیجه : در این مطالعة ارتباطی بین وجود عفونت قبلی هلیكو باكتر پیلوری در بیماران پاركینسونی و افراد غیر پاركینسونی یافت نشد.p>/05))اما درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران پیشنهاد میگردد.
فهرست مندرجات:
فصل اول: مقدمه............. 10
بیان مساله ........... 11
اهداف وفرضیات.............. 12

فصل دوم: زمینه و پیشینه تحقیق............ 14
بیماری پارکینسون............. 15
اتیولوژی................. 15
پاتولوژی............... 16
پاتوژنز.................. 17
درمان ................... 19
هلیکو باکتر پیلوری............... 21
مروری بر دیگر مقالات................. 23

فصل سوم: طرح تحقیق............... 24
نوع مظالعه ................ 25
تعداد نمونه،روش نمونه گیری ومعیارهای انتخاب نمونه.. 26
معیار های پذیرش و عدم پذیرش............. 27
نوع پژوهش و روش انجام کار.......... 28

فصل چهارم: یافته ها................ 29

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری و پیشنهادات.......... 39
منابع........... 45