نقد و تحلیل آراء با موضوع مشارکت در سرقت و آدم ربایی

مقدمه:
اولین موضوعی كه در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفته موضوع سرقت می باشد سرقت یكی از قدیمی ترین جرایم علیه اموال و مالكیت، كه شاید از همان ابتدای پیدایش مفهوم مالكیت در جوامع بشری اتفاق افتاده و معمولاً مجازاتهای سختی هم برای مرتكبین آن در ادیان و قبایل و جوامع مختلف پیش بینی شده است این جرم بدلیل سهل‌تر بودن ارتكاب آن و محسوس بودن منفعت حاصله از آن بخش اعظم جرائم ارتكابی در كشورهای مختلف را تشكیل می دهد پلیس با شناخت انواع دزدیها و طبقات سارقین از یك طرف و قانونگذار و قضات از طرف دیگر با تدوین قوانین مناسب و نظارت و كوشش در حسن اجرای آنها باید از این قبیل جرایم كه هر روز بر پیچیدگی نحوه ارتكاب آنها افزوده می شود جلوگیری به عمل آورند. معمولاً سارقین با سرقتهای جزئی و كوچك كار خود را شروع می كنند وبتدریج با توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی مدارج تكامل راهی و حرفه ای می شوند اغلب سرقتها برای رفع كمبودهای مادی اتفاق می‌افتد گرچه بعدها به صورت یك حرفه پرافتخار در می آید. لذا ریشه سرقت را بایستی در نظام روابط نادرست اقتصادی جستجو كرد و هیچ شخصی نمی تواند سرقت را در جامعه، چه برای خود و چه برای دیگران تجویز كند و همگان سرقت را به عنوان پدیده ای منفور تلقی و با آن مبارزه می كنند و در ادبیان مختلف، همچنین مبین اسلام، مجازات سختی برای سرقت در نظر گرفته شده است.
قرآن كریم در آیه 38 سوره مائده مجازات سرقت را چنین مقرر فرموده است: "والسارق و السارقه فاقطعوا ایدیهما جزء بما كسبنانكاه من الله و الله عزیز حكیم." همچنین در آیین یهود جرم سرقت ممنوع و نامشروع بوده و سارق محكوم به استرداد چهار تا پنج برابر مال مسروق به مالباخته بوده است. در دول باستانی ایران نیز جرم سرقت خصوصی بوده و مجازاتش اعدام بوده است در قانون روم یكی از عوامل ایجاد بردگی، ارتكاب جرم سرقت بوده است در روسیه كه كیفر دزد و قاتل یكی بود، دزدها همیشه مرتكب قتل می شدند تا سرقت آنها افشا نشود.
دومین موضوعی كه در تحقیق حاضر به آن پرداخته شده است آدم ربایی می باشد جرم آدم ربایی یا دزدیدن دیگری كه لازمه ارتكاب آن عدم رضایت طرف است در ماده 621 قانون مجازات اسلامی بیان شده است آدم ربایی در زمره جرائم علیه اشخاص (شخصیت معنوی) قرار می‌گیرد رفتار فیزیكی لازم برای اركتاب آن «ربودن» است همانطور كه ربودن مال مستلزم نقل مكان كردن مال است آدم ربایی هم مستلزم جابجایی شخص بدون رضایت وی می‌باشد بطور خلاصه آدم‌ربایی جرمی است عمدی و لذا باید قصد مجرمانه یا سوء نیت مرتكب جرم در دادگاه احراز شود و با این حال انگیزه مرتكب اعم از شرافتمندانه و غیر شرافتمندانه در تحقیق آن بی‌تأثیر است و تنها می‌تواند موجب تخفیف یا تشدید مجازات باشد
فهرست عناوین:
مقدمه....................................................................................................................... 5
فصل اول : تحلیل حقوقی موضوع پرونده
مبحث اول : مفهوم مشاركت در جرم و شروط تحقق آن....................................... 7
گفتار اول: عنصر قانونی شركت درجرم................................................................. 9
گفتار دوم: عنصر مادی شركت در جرم............................................................... 10
گفتار سوم: عنصرروانی  شركت در جرم و مجازات شركت در جرم................. 12
مبحث دوم: مفهوم جرم سرقت و شروط تحقق آن............................................... 14
گفتار اول: عنصر قانونی جرم سرقت.................................................................... 15
گفتار دوم: عنصر مادی جرم سرقت..................................................................... 17
گفتارسوم: عنصر روانی جرم سرقت.................................................................... 18
مبحث سوم: مفهوم آدم ربایی و شروط تحقق آن................................................ 19
 گفتار اول: عنصر قانونی جرم آدم ربایی............................................................. 20
گفتار دوم : عنصر مادی جرم آدم ربایی.............................................................. 21
گفتار سوم: عنصر روانی جرم آدم ربایی............................................................. 24
گفتار چهارم: ‌مجازات آدرم ربایی در منابع فقهی و قانون مجازات اسلامی ....... 25
فصل دوم: تجزیه و تحلیل آرا
مبحث اول: نقد و تحلیل شكلی آرا.......................................................................... 30
مبحث دوم: نقد و تحلیل ادبی آرا........................................................................... 33
مبحث سوم:تصویر متن آراءمورد نقد و بررسی   
منابع و مأخذ.......................................................................................................... 37