روشهای نمونه گیری
تصمیم گیری دربارة نمونه برداری گام مهمی در طرح پژوهش است. تصمیمات مربوط به طرح نمونه برداری شامل شیوة نمونه برداری و حجم می باشد. در طرح های نمونه برداری احتمالی تعمیم پذیری میسر است ولی در طرح های نمونه برداری غیر احتمالی چنین نیست.
بعضی از طرح های احتمالی كارآمدتر از بقیه هستند. اگر چه طرح های نمونه برداری غیر احتمالی به سادگی قابل تعمیم نمی باشند ولی برای به دست آوردن انواع خاصی از اطلاعات به طور سریع و ارزان مفید هستنند. حجم نمونه بر اساس دقت و درستی مورد نیاز برای برآورد پارامترهای جامعة آماری و نیز تغییر پذیری در خود جامعةآماری تعیین می شود. تعمیم پذیری یافته ها از حجم نمونه به جامعه آماری بستگی دارد به میزان پیشرفته بودن طرح نمونه برداری كه به كار گرفته می شود كه خود مشتمل است بر حجم نمونة مورد استفاده در پژوهش . همچنین ، در كل پژوهش باید دقت شود كه نتایج مطالعه به آن بخش جامعه آماری كه در نمونه معرفی نشده اند. تعمیم داده نشود این یك مشكل عمومی در بسیاری از مطالعات پژوهشی است.
داده های گروه نمونه هم برای برآورده كردن پارامترهای جامعة آماری و هم آزمون فرضیه به كار می رود.
آمار