مقاله‌ی حاضر به بررسی رابطه‌ی شیوه‌های فرزندپروری با خود كارآمدی و سلامت روانی دانش‌آموزان پایه‌ی دوم دبیرستان‌های شهرستان مهاباد در سال تحصیلی 84-1383 پرداخته است. این تحقیق از نوع پیمایشی ـ همبستگی است. حجم نمونه موردمطالعه شامل 360 نفر، كه 193 پسر و 167 دختر و از نوع نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای می‌باشد. جمع‌آوری اطلاعات به وسیله‌ی پرسشنامه شیوه‌های فرزندپروری شیفر، خود كارآمدی شرز و همكاران و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر انجام شده است. یافته‌ها نشان داد که: بین خود كارآمدی دانش‌آموزانی كه والدین آنها شیوه‌های فرزندپروری متفاوتی داشته‌اند، تفاوت معنی‌داری وجود دارد. سلامت روانی دانش‌آموزانی كه شیوه‌های فرزندپروری متفاوتی را تجربه كرده‌اند، بصورت معنی‌داری باهم تفاوت دارد. بین سلامت روانی و خود كارآمدی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. بین سلامت روانی دانش‌آموزان دختر و پسر تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. شیوه فرزندپروری دانش‌آموزان با توجه به رشته تحصیلی آنها متفاوت است. خود كارآمدی دانش‌آموزان در رشته‌های مختلف متفاوت نمی‌باشد. دانش‌آموزانی كه در رشته‌های مختلف تحصیل می‌كنند از نظر سلامت روانی تفاوت معنی‌داری باهم ندارند. بین دانش‌آموزان دختر و پسر از نظر خود كارآمدی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.
| قيمت فايل: | 3500 تومان |
|---|---|
| تعداد اسلايدها: | 39 |
| خريد فايل از سايت مرجع |