مقالة حاضر، تلاشی است جهت بررسی جایگاه عُرف در حقوق بین‌الملل و حقوق اسلام، به این معنا كه میتوان گفت عُرف و عادت، قدیمیترین پدیدة حقوقی است و از زمانهای بسیار كهن تا گذشتهای كه چندان دور نیست، تنها مظهر و جلوگاه حقوق بوده است.
نگارنده، برای بررسی تفصیلی در ابتدا به بحث عُرف در حقوق بین‌الملل رُم، آنگلوساكسون و كامن لا میپردازد. در ادامه، عرف در قانون و حقوق اسلام را بحث كرده و نمونههایی از مصادیق عُرف در حقوق اسلام و نقش عرف در پیدایش نظام دیات در اسلام را مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده، در پایان نتیجه میگیرد كه نظام دیات یك حكم تأسیسی اسلام نیست، بلكه اسلام آن را امضا كرده و جزء احكام امضائی است و عرف و عادت در پیدایش آن نقش بسزایی را به عهده داشته است. همچنین با توجه به مطالب ذكر شده به دست میآید كه پرداخت دیه از طرف عاقله نیز تابع عُرف است.
كلیدواژه ها: عرف، عرف در حقوق بین الملل، عرف در حقوق اسلام.
فهرست مطالب:
چكیده
گفتار اول: عرف در حقوق بین الملل
1ـ مقدمه
2 ـ عرف در حقوق رم
3ـ عرف در حقوق كشورهای گروه آنگلوساكسون
4ـ عرف و عادت در نظام حقوقی كامن لا
گفتار دوم: عرف در قانون و حقوق اسلام
1ـ اعتبار و ارزش عرف در نظام حقوق اسلامی
2ـ رابطة عرف و قانون در حقوق اسلامی
3ـ اثر عادت در قانونگذاری اسلام و برخورد اسلام با عرفهای موجود
4ـ مصادیق عرف در حقوق اسلام
5ـ نقش عرف در پیدایش نظام دیات در اسلام
منابع
| قيمت فايل: | 3500 تومان |
|---|---|
| تعداد اسلايدها: | 37 |
| خريد فايل از سايت مرجع |