اوجنول یک فنیل پروپن گیاهی و ترکیب اصلی عصاره میخک است که به واسطه خواص ضددرد و ضدعفونی کنندهاش شناخته شده میباشد. اوجنول کانالهای یونی متعدد از جمله کانالهای کلسیمی HVA، رسپتور NMDA، رسپتور گاباA، کانالهای سدیمی حساس و مقاوم به تترودوتوکسین و کانالهای پتاسیمی را تنظیم میکند. برهمکنش اوجنول با کانالهای یونی متعدد آن را یک تنظیمگر بالقوه تحریکپذیری نورونی ساخته است. در مطالعه حاضر با استفاده از تکنیک ثبت داخل سلولی اثرات اوجنول بر تحریکپذیری و الگوی فعالیت و نیز برهمکنش آن با فعالیت صرعی القاء شده با پنتیلنتترازول، در نورونهای گانگلیون زیر مری حلزون باغی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی حاضر نشان داد که اوجنول یک اثر وابسته به غلظت بر فعالیت الکتریکی نورونها دارد. بکارگیری خارج سلولی غلظتهای پایین اوجنول (5/0 و 5/1 میلیمولار) دامنه، شیب فاز بالارو و فرکانس پتانسیلهای عمل را نسبت به شرایط کنترل کاهش داد، که این موارد پیشنهاد کننده مهار کانالهای سدیمی به وسیله اوجنول میباشد. بعلاوه اوجنول (5/1 میلیمولار) فعالیت انفجاری القاء شده با پنتیلنتترازول را سرکوب و فعالیت منظم با اسپایکهای منفرد را برقرار کرد. از طرف دیگر بکارگیری خارج سلولی اوجنول با غلظتهای بالا (5/2 میلیمولار) دامنه و مدت زمان AHP و شیب فاز پایین روی پتانسیلهای عمل را کاهش و فرکانس پتانسیلهای عمل را افزایش داد. در نهایت نیز الگوی فعالیت را از فرم منظم به فعالیت انفجاری تغییر داد. که بیانگر مهار احتمالی جریانهای رو به خارج پتاسیم و تقویت جریانهای رو به داخل کلسیم میباشد. فعالیت صرعی القاء شده با اوجنول با بکارگیری خارج سلولی نیفدیپین (بلوکر کانالهای نوع L) و نیکل کلرید (مهارکننده غیراختصاصی کانالهای کلسیمی) به طور کامل از بین رفت که این مورد حمایت کننده این است که تقویت جریان کلسیمی به وسیله اوجنول برای بروز فعالیت انفجاری الزامی میباشد. چنین به نظر میرسد که اوجنول در غلظتهای پایینتر میتواند به طور مؤثری جریان سدیمی را سرکوب کرده و تحریکپذیری نورونی را کاهش دهد در صورتیکه در غلظتهای بالاتر اثر آن در جهت مهار جریانهای پتاسیمی غالب شده و منجر به بروز فعالیت انفجاری میشود.
کلمات کلیدی: اوجنول، نورون حلزون، فعالیت ضدصرعی، فعالیت انفجاری، کانالهای یونی
فهرست مطالب
فصل اول
1- مقدمه. 2
دلایل استفاده از نورونهای حلزون.. 6
فصل دوم
2- مروری بر تحقیقات پیشین.. 9
2-1- صرع.. 9
2-2- اسانس های گیاهی.. 10
الف ) ترپنها: 11
ب) ترکیبات آروماتیک... 11
2-3- اثرات بیولوژیک اسانسهای گیاهی.. 12
2-3-1- اثرات موتاژنیک اسانسها در سطح هسته و سیتوپلاسم.. 12
2-3-2- اثرات آنتی موتانژنیک اسانسها 13
2-3-3- اثرات سیتوتوکسیک اسانسهای گیاهی.. 13
2-3-4- خواص سرطان زایی اسانسهای گیاهی.. 14
2-4- ترکیبات اسانسها و عملکرد آنها روی سیستم عصبی مرکزی و محیطی.. 14
2-4-1- لینالول.. 15
2-4-2- اکالیپتول.. 15
2-4-3- سیترونلول.. 16
2-4-4- منتول.. 16
2-4-5- اوجنول.. 17
2-5- کانالهای یونی و مشارکت آنها در فعالیت الکتریکی نورونها 20
2-5-1- کانالهای پتاسیمی.. 20
2-5-1-1- کانالهای پتاسیمی وابسته به ولتاژ. 21
2-5-1-2- کانالهای پتاسیمی وابسته به کلسیم.. 21
2-5-2- کانالهای کلسیمی.. 23
2-5-3- کانال های سدیمی.. 24
جریانهای سدیمی گذرا و مداوم. 25
2-6- هدف... 26
فصل سوم
3- مواد و روشها 28
3-1- حیوانات... 28
3-2- تشریح و آماده سازی گانگلیون عصبی جهت ثبت... 29
3-3- محلول ها و داروها 30
3-4- ثبت داخل سلولی.. 30
3-5- مراحل آزمایش.... 32
3-6- پارامترهای الکتروفیزیولوژیک مورد مطالعه. 33
3-7- آزمون آماری.. 34
فصل چهارم
4- نتایج.. 36
4-1- ویژگیهای فعالیت خودبخودی و برانگیخته نورونهای حلزون در شرایط کنترل.. 36
4-2- ویژگیهای پتانسیل عمل خودبهخودی و ویژگیهای غیر فعال غشاء در حضور غلظتهای 5/0 و 5/1 میلیمولار اوجنول 37
4-3- بررسی اثر اوجنول بر فعالیت صرعی القاء شده با پنتیلن تترازول (PTZ). 49
4-3-1- پتانسیل استراحت غشاء و ویژگیهای پتانسیل عمل خودبهخودی در حضور پنتیلنتترازول و اوجنول 49
4-3-2 پتانسیل استراحت غشاء و ویژگیهای پتانسیل عمل خودبهخودی در حضور اوجنول و پنتیلنتترازول 56
4-4- بررسی نقش احتمالی کانالهای سدیمی در اثرات القاء شده با اوجنول.. 60
4-4-1- پتانسیل استراحت غشاء و ویژگیهای پتانسیل عمل خودبخودی در حضور اوجنول وریلوزول 60
4-4-2- پتانسیل استراحت غشاء و ویژگیهای پتانسیل عمل خودبخودی در حضور ریلوزول و اوجنول 65
4-4-3- پتانسیل استراحت غشاء، الگوی فعالیت و ویژگیهای پتانسیل عمل خودبخودی در حضور PTZ، ریلوزول و اوجنول 70
4-5- پتانسیل استراحت غشاء، الگوی فعالیت و ویژگیهای پتانسیل عمل خودبهخودی در حضور غلظتهای 2 و 5/2 میلی مولار اوجنول.. 74
4-6- فعالیت و ویژگیهای پتانسیل عمل خودبخودی در حضور اوجنول 5/2 میلیمولار و نیکل کلرید و نیفدیپین 82
فصل پنجم
5- بحث و نتیجهگیری.. 87
5-1- تغییر ویژگیهای پتانسیل عمل و الگوی فعالیت نورون در حضور غلظتهای مختلف اوجنول 87
5 -2- ویژگیهای پتانسیل عمل در حضور همزمان اوجنول و ریلوزول.. 92
5-3- مهار فعالیت صرعی القاء شده با پنتیلن تترازول (PTZ) توسط اوجنول.. 94
5-4- اثرات ریلوزول و اوجنول بر فعالیت صرعی القاء شده با PTZ.. 97
5-5- نتیجهگیری.. 99
5-6- پیشنهادات برای مطالعات آینده. 99
منابع و ماخذ.. 100
منابع فارسی.. 100
منابع لاتین.. 100
فهرست شکلها
شکل 3-1- حلزون باغی.. 28
شکل 3-2- گانگلیون تحت مری تثبیت شده در محفظه ثبت... 29
شکل 3-3- نمایی از وسایل ثبت داخل سلولی.. 31
شکل 3-4- نحوه اندازه گیری برخی پارامترهای پتانسیل عمل.. 34
شکل 4-1- الگوی فعالیت خودبخودی در شرایط کنترل، 5 و 10 دقیقه پس از مجاورت با غلظتهای 5/0 میلیمولار (A) و 5/1 میلیمولار (B) اوجنول.. 38
شکل 4-2- مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در سه زمان کنترل (a)، 5 دقیقه (b) و 10 دقیقه (c) پس از افزودن اوجنول 5/0 (A) و 5/1 (B) میلیمولار. 40
شکل 4-3- مقایسه ویژگیهای AHP در پتانسیلهای ثبت شده از یک نورون بین دو حالت کنترل (a) و 10 دقیقه پس از افزودن اوجنول 5/1 میلیمولار (b). 44
شکل 4-4- فرکانس فعالیت در طی تزریق جریان دپلاریزه کننده (nA2). 46
شکل 4-5- الگوی فعالیت خودبهخودی نورون در شرایط کنترل (A)، 3 دقیقه پس از بکارگیری PTZ (mM15) (B)، 2، 5 و 10 دقیقه پس از بکارگیری اوجنول 5/1 میلیمولار (D, E. F). 50
شکل 4-6- مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در سه زمان کنترل (a)، 5 دقیقه پس از افزودن PTZ (mM 15) (b) و 10 دقیقه پس از اوجنول (mM 5/1) (c). به دنبال بکارگیری PTZ دامنه پتانسیل عمل و شیب فاز رپلاریزاسیون کاهش و مدت زمان پتانسیل عمل افزایش یافت. اوجنول منجر به تشدید این اثرات شد بعلاوه شیب فاز دپلاریزاسیون را نیز کاهش داد. 52
شکل 4-7- مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در سه زمان کنترل (a)، 5 دقیقه پس از افزودن PTZ (mM 15) (b) و 10 دقیقه پس از اوجنول (mM 5/1) (c). 55
شکل 4-8- الگوی فعالیت خودبهخودی نورون در شرایط کنترل، 5 دقیقه پس از اوجنول (5/1 میلیمولار)، 10 دقیقه پس از افزودن PTZ (mM15). مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در سه زمان کنترل (a)، 5 دقیقه پس از افزودن 58
شکل 4-9- الگوی فعالیت خودبخودی نورون در شرایط کنترل، 10 دقیقه پس از کاربرد اوجنول (1 میلیمولار)، 5 و 10 دقیقه پس از افزودن ریلوزول (150 میکرومولار). 61
شکل 4-10- مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در سه زمان کنترل (a)، 10 دقیقه پس از افزودن اوجنول 1 میلی مولار (b) و 10 دقیقه پس از بکارگیری ریلوزول 150 میکرو مولار (c). 63
شکل 4-11- الگوی فعالیت خودبهخودی نورون در شرایط کنترل، 10 دقیقه پس از افزودن ریلوزول (150 میکرومولار)، 5 و 10 دقیقه پس از افزودن اوجنول (1 میلیمولار). 67
شکل 4-12- مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در سه زمان کنترل (a)، 10 دقیقه پس از افزودن ریلوزول 150 میکرومولار (b) و 10 دقیقه پس از مجاورت با اوجنول 1 میلیمولار (c). 69
شکل 4-13- الگوی فعالیت خودبخودی در شرایط کنترل، 7 دقیقه پس از افزودن PTZ (mM 15)، 10 دقیقه پس از کاربرد ریلوزول (150 میکرو مولار)، 5 و 10 دقیقه پس از بکارگیری اوجنول (1 میلیمولار). 73
شکل 4-14- مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در چهار زمان کنترل، 10 دقیقه پس از کاربرد PTZ (mM 15)، 10 دقیقه پس از افزودن ریلوزول 150 میکرومولار و 10 دقیقه پس از مجاورت با اوجنول 1میلیمولار. 74
شکل4-15- الگوی فعالیت خودبخودی در شرایط کنترل، و پس از مجاورت با غلظتهای 2 (A) و 5/2 (B) میلیمولار اوجنول و 10 دقیقه پس از شستشوی محفظه حاوی اوجنول با رینگر حلزونی نرمال.. 75
شکل 4-16- مقایسه پتانسیل ثبت شده از یک نورون در دو زمان کنترل (a) و 5 دقیقه (b) پس از افزودن اوجنول 2 (A) و 5/2 (B) میلیمولار. 77
شکل 4-17- مقایسه مدت زمان sAHP متعاقب تزریق جریان دپلاریزه کنندهnA 2 بین حالت کنترل و 5 دقیقه پس از افزودن اوجنول 2 میلیمولار. 81
شکل 4-18- پس از بروز فعالیت انفجاری در نتیجه افزودن اوجنول 5/2 میلیمولار، (mM4) NiCl به محفظه ثبت اضافه گردید. 83
شکل 4-19- پس از بروز فعالیت انفجاری در نتیجه افزودن اوجنول 5/2 میلیمولار، نیفدیپین (Nif.) به محفظه ثبت اضافه گردید. 84
شکل 4-20- پس از بروز فعالیت فعالیت انفجاری در نتیجه افزودن اوجنول 5/2 میلیمولار، ابتدا نیفدیپین (Nif.) 40 میکرومولار و بعد از 12 دقیقه NiCl (4 میکرومولار) به محفظه ثبت اضافه گردید.. 85
فهرست نمودارها
نمودار 4-1- نمودار مقایسه میانگین پتانسیل استراحت غشاء (A) و فرکانس پتانسیل عمل (B) در شرایط کنترل و در 5 و 10 دقیقه پس از افزودن غلظتهای 5/0 و 5/1 میلیمولار اوجنول به رینگر حلزونی نرمال (9=n). 05/0 P