رمانس ایرانی از نظر ساختار و محتوا با توجه به رویکرد نورتروپ فرای

      رمانس به عنوان یکی از گونه­ های شناخته شدۀ ادبیات سهم عمده­ای از تاریخ ادبیات را داراست. به همین دلیل نظریه ­پردازانی چون فرای در نوشته­ های خود این گونه را مورد مداقه قرار داده ­اند و آن را تجزیه و تحلیل کرده­ اند. فرای با توجه به الگوی اسطوره­ای که برای گونه­ های مختلف ادبیات ارائه می­کند، رمانس را نیز مورد بازنگری قرار داده است. در این نوشته با گذری کوتاه بر تعریف و تاریخچه رمانس در اروپا تلاش شده بر اساس نظریات نورتوپ فرای در مورد گونه­ های ادبی و به ویژه نظریۀ میتوس­ها، الگویی ساختاری برای رمانس ایرانی ارائه گردد. در این جا برای منطبق ساختن الگوی ارائه شده با نمونه ­ای از رمانس ایرانی، سمک عیار انتخاب شده است

فهرست مطالب

پیشگفتار. 1

فصل اول کلیات. 3

بیان مساله. 4

هدفهای تحقیق. 5

سوالات یا فرضیه های تحقیق. 6

فصل دوم:. 8

رمانس. 8

فصل سوم:. 23

آرا و نظرات نورتوپ فرای. 23

نظریۀ میتوس. 34

میتوس بهار: کمدی. 42

میتوس پاییز: تراژدی. 48

میتوس زمستان: طنز و هزل. 53

فصل چهارم:. 57

فرای و رمانس. 57

کلیات. 58

دعوت. 64

ردّ دعوت. 65

امداد غیبی. 66

عبور از نخستین آستان. 67

شکم نهنگ. 68

آیین تشرف. 68

جادۀ آزمونها. 69

زن در نقش وسوسهگر. 71

آشتی و یگانگی با پدر. 72

خدایگان. 74

برکت نهایی. 75

بازگشت. 76

نتیجه. 78

فصل پنجم:. 79

بررسی نمونهای. 79

شروع قصه. 80

مطابقت الگو و داستان. 88

منابع. 91 

نمایشنامه. 94

داستانی میان همین کتابهای ساده. 94