اهداف کلی مدیریت تولید
بهبود خدمات رسانی به مشتریان
بهبود دقت پیش بینی انجام سفارشات مشتریان
تسهیل تصمیمات تجاری جهت قبول سفارشات
افزایش سود
افزایش نرخ و درصد سفارشات محقق شده
کاهش زمان تولید سفارشات با توجه به استفاده از برنامه ریزی بهینه
کاهش سرمایه در گردش
کاهش میزان موجودی ذخیره انبار
کاهش هزینه های حمل به انبار
افزایش بهره وری از منابع ماشینی و انسانی با ایجاد برنامه بهینه
کاهش هزینه عملیات و افزایش بهره وری
کاهش مدیریت اجرایی و افزایش بهره وری فرایندها
کاهش هزینه تراکنش
نگرش های جدید مدیریت
•نگرش کمی مدیریت
•نگرش سیستمی مدیریت
•نگرش اقتضایی مدیریت
نگرش کمی مدیریت:
تاریخچه: دهه1940
•تعریف: كاربرد روش علمی برای حل مسایل فنی در سطح وسیع سازمان را دنبال میكند و تامین ابزار كمی برای حمایت از تصمیمگیری مدیریت؛ در مدیریت علمی، مدیریت عملیات و نظام اطلاعات مدیریت دیده می شود.
•سه شاخه نگرش کمی مدیریت: .1علم مدیریت: به مدیران كمك میكند تا تصمیم گیری بهتری انجام دهند . .2مدیریت عملیاتی: شیوههای كمی برای افزایش بهرهوری و كارآیی در تولید كالاها و خدمات را دنبال میكند .3سیستمهای اطلاعاتی: به مدیران این امكان را میدهد تا با جمعآوری، پردازش و انتقال اطلاعات وظایف خود را به خوبی انجام دهند و جزئیات بسیاری درباره سازمان، مشتریان و محیط سازمان بدست آوردند •
نگرش سیستمی مدیریت
تاریخچه: 1960
•تعریف: در این نگرش سازمانها به مثابه سیستمهایی كه اجزای آنها در تعامل با یكدیگر و محیط هستند، تلقی میشد و بر متناسب ساختن ساختار سازمانی با محیط خاص سازمان تاكید میشد.
•در نظریههای جدید سازمانی، سازمان در عین حال كه سیستمی باز (سیستمی كه با محیط اطراف خود كنش متقابل داشته باشد) است، به عنوان سیستمی «فنی- اجتماعی» نیز مطرح میشود. •جنبه فنی سازمان: ابزارها، ماشینها، وسایل و روشهای عملیاتی •جنبه اجتماعی سازمان: بیانگر روابط كاركنان در درون سازمان است كه مركب از آرمانها، عواطف و انتظارات كاركنان و مدیران است. •
نگرش اقتضایی مدیریت
تاریخچه: بعد از سالهای 1965 مدیران پی بردند كه یك راه بهتر یگانه برای انجام دادن كارها وجود ندارد. بنابراین نگرش اقتصایی در مدیریت مطرح شد. این نگرش كه به آن نگرش موقعیتی نیز گفته میشود شعار « هر چیزی به موقعیت بستگی دارد» را با خود یدك میكشد و اساس این نگرش بر این استوار است كه یك الگوی مدیریت برای همه موقعیتها به عنوان بهترین راه وجود ندارد. وقتی مدیری كه در نگرش اقتضایی آموزش دیده است با موقعیتی روبه شود از خود خواهد پرسید: «چه شیوه ای در این جا بهترین است؟» این مدیر به اختلافها و پیچیدگیهای موقعیت آگاهی خواهد یافت و سعی خواهد كرد متناسب با این موقعیت، بهترین اقدام را انجام دهد.
•***در واقع در نگرش اقتضایی، مدیران از همه نظریههای كلاسیك، نئوكلاسیك و نگرشهای جدید مدیریتی برای حل مسایل خود استفاده میكنند. نكته مهم در نگرش اقتضایی این است كه باید مدیران مهارت اداركی خود را پرورش دهند تا یك موقعیت را بهتر بشناسند، آن را درك كنند و قبل از اتخاذ تصمیم، نگرش مناسب با موقعیت را بیابند و آن را به كار گیرند كه برای این منظور باید سه متغییر الزامات خارجی سازمان، فناوری (فنون به كار رفته برای تولید یا ارایه كالا و خدمات) و افرادی كه در سازمان كار می كنند، را مدنظر داشته باشند. از آنچه در مورد نگرش اقتضایی در مدیریت گفتیم میتوان دریافت كه مدیریت اثربخش و كارساز میتواند همواره مدیریت وضعی، یا اقتضایی باشد.***
سه نظریه مدیریتی
.1نظریه مدیریتی J (مدیریت ژاپنی): •در برنامهریزی سوگیری بلندمدت داشتند •تصمیمگیریهای گروهی (رینگی) از راه همرایی صورت میگرفت «تصمیم گیری مشاركتی» •با اینكه روند تصمیمگیری كند بود اما در به كار بستن تند بود. •در سازماندهی مسئولیت و پاسخگویی گروهی داشتند و ساخت سازمانی غیررسمی بود و روحیه همچشمی با دیگر شركتها را داشتند • در به كار بردن نیروی انسانی مدیریت ژاپنی مردمان جوانی كه آموزشگاه را پایان داده بودند بكار میپذیرفت و به سختی جابجایی افراد میان شركتها دیده میشد •
صنایع