یادگیری و مراحل مختلف زندگی
یادگیری: از آنجا که رفتار و عکس العملهای فعلی ما نتیجه ی یادگیری و تجربیات گذشته مان است یادگیری گاه به عنوان فرایندی که تغییر نسبتاً دائمی در رفتار ما به وجود می آورد تعریف شده است، یعنی توانایی و کارایی ما نتیجه ی برخوردهای گذشته ما با محیط است.
رشد یادگیری: رشد جسمی کودک در زمینه های مختلف تابع قوانین کلی رشد است اما رشد یادگیری تابع عوامل و شرایط اجتماعی، محیطی، اقتصادی و جسمی نیز می باشد.
- جریان دائمی تغییرات جسمی کودک باعث می شود فرد تواناییهای خود در یادگیری رفتارهای تازه را به منظور دستیابی به موفقیت های بیشتر به کار گیرد.
- یادگیری هر مهارت تازه به عنوان زیر بنایی برای پیشرفت ها و یادگیری مهارت های آتی به کار گرفته می شود.
11 تا 16 سالگی
- تغییرات اولیه و ثانویه جنسی
- تغییرات روانی، اجتماعی و جسمی
تغییرات از سوی جامعه پذیرفته می شود و با اعطای حقوق اجتماعی و دادن مسئولیت های مقدماتی نقش فرد متجلی می شود.
16 تا 20 سالگی
- در اواخر این دوران خصوصیات بزرگسالی بیشتر نمایان می شود.
معایب: اغلب و بخصوص در جوامع صنعتی و شهری فشارهای وارده بر روی افراد باعث
می شود فرد در انطباق خود با محیط دچار ضعف شود و در موارد نادری انحرافات رفتاری مشاهده می شود.
محاسن: تفکر آرمانی و متجلی شدن قدرت خلاقیت در فرد از ویژگیهای مهم این دوران است.
20 تا 25 سالگی
- در زمینه ی جنسی و بیولوژیکی تا شروع سنین پیری تغییراتی پدید نمی آید.
- به دلیل متفاوت بودن شرایط محیطی و اجتماعی افراد و برداشت متفاوت از این شرایط، هر بزرگسالی تا حدی تابع قوانین، ارزش ها و معیارهای خاص خود است.
- در بیشتر جوامع صنعتی- شهری مردم در اواخر این دوره نقش شغلی خود را در جامعه پذیرفته اند و در این زمینه وضعیت شان تثبیت شده است.
- تفاوت های فردی در نحوه ی زندگی افراد نقش موثری دارد.
- افراد عضو پیچیده ی گروه های اجتماعی وابسته به یکدیگر هستند و هم تاثیر گذارند و هم تاثیر پذیر.
- افراد در این مرحله دارای حداکثر توانایی هستند.
25 تا 40 سالگی
- زندگی شغلی و خصوصی بیشتر افراد در این دوره تحکیم می شود.
روان شناسی