درباره سازه های چادری
سازه های غشایی در سال 1960 توسط فرانک اوتو رواج دوباره ای گرفت. دو طرح پیشنهادی او عبارتند ازشبکه سیمی آویخته که در نمایشگاه مونترال و همچنین ورزشگاه المپیک مونیخ استفاده شد که هر دو، جزءعظیم ترین و پیچیده ترین سازه های غشایی هستند.
امروزه با پیشرفت فناوری ها سازه های غشایی به کلی دگرگون و متحول شده اند،هر چند بهبود مصالح موجب بهبودعمکرد پوشش های غشایی شده است، ولی روش های نوین طراحی عامل اصلی بهره وری این سازه ها می باشد.
ویژگی های این سازه
ریشه در سنت کهن چادر سازی دارند.1
2.به لحاظ ارزانی مصالح، سهولت اجرا و سرعت برپایی بسیار جذاب می باشند..
از اولین کاربرد های این نوع چادر ها در سالن های نمایشی و سیرک ها و چادر های ارتش می باشد پیشرفت فن آوری های امروز باعث شده است تا :
دوام و طول عمر مصالح بیشتر شود..1
. مقاومت در برابر آتش سوزی بیشتر شود.2
گسترش حریق و دودهای ساطعه کاهش می یابد..3
انرژی کمتری برای تنظیم شرایط محیط حاصل می شود..4
مثلا در مناطق گرمسیر با استفاده از این غشاء ها می توان مقدار زیادی از نور خورشید را منعکس کرده و دمای ساختمان را با صرف انرژی کمتری تنظیم نمود و در مناطق سردسیر با بهره گیری از لایه های عایق حرارتی که منعطف و مات می شوند با انژری کمتری شرایط مطبوع حاصل می شود..
دیگر ویژگی ها:
فضای زیرین این سازه ها با نور دلپذیری روشن می گردد كه در فضاهای محصور باعث كاهش نیاز به نور مصنوعی می گردد.
- زیبایی و دلپذیری فرم های معلق و شناور و تلفیق معماری و سازه
- امكان نور پردازی و خلق جلوه های بصری
- مقاومت کششی و برشی بالای الیاف
- مقاوم در برابر تابش فرابنفش
- مقاوم در برابر باران، برف و تگرگ
- مقاوم در برابر کثیفی و قابل شستشو
- مقاوم در برابر قارچ در محیط های مرطوب
- امکان استفاده در اقلیم های مختلف
- تاب دمایی جهت استفاده در اقلیم های مختلف: 30- در جه سانتی گراد تا 70+ درجه سانتی گراد بدون تغییر در خواص.