مقدمه :
مدنیت و فرهنگ شهر نشینی در ایران یک تمدن قدیمی و پر سابقه ای است که در تمام فلات ایران توسعه و گسترش داشته است. این تمدن با عوامل فرهنگ شهر نشینی بین النهرین که مکان اولیه پیدایش شهرنشینی مستقل با ویژگی های خاص آن ناحیه به حساب می آمد اشتراک یافته و از مظاهر فرهنگی آن برخورد بوده است . آغاز شهرنشینی در ایران را باید حدود سه هزار سال قبل از میلاد شمرد.
پیدایش، توسعه و مکان گزینی جغرافیایی شهرهای این دوره با تبعیت از ویژگی های خاص زمانی و مکان تفاوت های آشکاری را با شهر و شهرنشینی و سوابق آن در نواحی اطراف و کناره های دریای مدیترانه از قبیل یونان و مصر نشان میدهند.
شهرهای ایران بطور وسیعی بر روی جلگه های پایکوهی و وابسته به این منابع به وجود آمده اند و هیچ یک از آنها ویژگیهای مکانی شهرها مدیترانه ای – یونانی را که جایگاه آنها بر نواحی مرتفع استوار گشته دارا نبوده اند.
معماری