اقتصاد اثباتی(3) دستیابی به كارایی اقتصادی را وظیفه خویش می شمارد. هدف, تخصیص منابع به نحوی است كه با امكانات موجود بیش ترین مطلوبیت فراهم آید. اما این كه این مطلوبیت حداكثر شده, چگونه بین آحاد جامعه توزیع شود, به هنجارهای(4) مقبول جامعه بستگی دارد كه قضاوت درباره آن ها بیرون از مسئولیت اقتصاددان تلقی می شود. در مدل بهینه پارتو كه دستیابی بدان هدف اصلی اقتصادهای رایج است, تمام تلاش, یافتن منحنی سرحدی امكانات ـ مطلوبیت است كه مكان هندسی نقاطی است كه بهترین تخصیص منابع بین دو صنعتX وY , و بهترین توزیعX وY ,بین دو (گروه) مصرف كننده A وB را نشان می دهد. مقصود از بهترین توزیع آن نوع توزیعی نیست كه جامعه عادلانه می داند; بلكه بدون ارزش گذاری عدالتخواهانه, تنها آن نوع توزیعی را در نظر دارد كه جمع مطلوبیت دو فرد یا دو گروه را بیشینه می سازد. یعنی از نظر اقتصاددان اثبات گرا, اگرU U در شكل 1 منحنی سرحدی امكانات ـ مطلوبیت جامعه باشد, توزیع درآمد (مطلوبیت) ناشی از نقطهM بینA وB همانقدر بهینه است كه نتایج توزیعی نقطهN . حتی در حالت حدی, نقطهU هم كه تمامی مطلوبیت حاصله را نصیبA می سازد وB را كاملا بی بهره می گذارد, می تواند بهترین توزیع باشد. همین طور نقطهU كه توزیع درآمدی صد در صد مقابل حالت قبل را ارائه می كند.(5)البته اگر برای هر جامعه ای با توجه به هنجارهای ارزشی اش توابع رفاه اجتماعی در دست باشد, می توان از حیث نظری به نقطه بهینه ای از نظر مدل پارتو دست یافت كه درآمد (مطلوبیت) را به شكل خاصی توزیع می كند. شبیه نقطهT در شكل یاد شده. روشن است كه تعیین هنجارهای اجتماعی خارج از وظیفه اقتصاددان است و پیامبران, فلاسفه, سیاستمداران و مصلحان اجتماعی در ارائه آن ها نقش دارند. گرچه اقتصاددان خود نیز در این باره قضاوتی دارد, ولی این وجه شخصیت او ربطی به موقعیت علمی اش ندارد.
اقتصاددان در ارتباط با توزیع درآمد وظائف ذیل را برعهده می گیرد (:258 2000 Sloman,).
اقتصاد