كاركردهای مناسب شهری، تركیب و ادغام آنها با فضاهای اصلی مورد نیاز كودكان از نظر روان شناسی

موارد قابل توجه در طراحی ساختمان اداری:

1- ارتباط آسان ساختمان اداری با ورودی اصلی مجموعه كه از ضروریات طرح محسوب می شود. بنابراین، ساختمان اداری باید نزدیكترین فضاها به ورودی اصلی مجموعه باشد و دسترسی مناسب پاركینگ و اتومبیل نسبت به آن قرار گیرد.

2- استقلال قسمتهای اداری- ریاست مجموعه- بخش روانشناسی و قسمت پزشكی.

2- ارتباط نزدیك نگهبانی با بخش اداری.

مهمترین جزء دفاتر اداری، وسائل و تجهیزات آنهاست كه براساس فعالیتی كه در آنها شكل می گیرد، دارای ابعاد و استانداردهای متفاوت می باشند كه در زیر به برخی از آنها اشاره می كنیم:

میانگین عمق این دفاتر را می توان بین 6-5/4 متر در نظر گرفت.

مساحت كف با در نظر گرفتن میز به ابعاد 4/1-7/0 متر، بدون وسائل دفتری و محوطه كاری آنها برای یك تایپیست، 7/1 متر مربع، برای كارمند معمولی 3/2 مترمربع، برای كارمند بایگانی 1/1 متر مربع و برای كارمند مواجه شونده با مردم 5/2 مترمربع است، این در حالی است كه فضای لازم با در نظر گرفتن وسائل دفتری و محوطه های كاری برای منشی 10 مترمربع، برای كارمندان اجرای 6-4 مترمربع، برای هر فرد در اتاق كنفرانس 5/2 مترمربع و برای رئیس قسمت 25-15 مترمربع است.

در مورد مركز مراقبتهای ویژه كه در طبقه دوم این ساختمان واقع است، بعلت كوچك بودن سایت و لازم نبودن مركز تخصصی، این فضا بیشتر به مثابه درمانگاهی است كه مراقبتهای درمانی ارائه می دهد و فضاهائی چون: بخش روانشناسی (مشاوره- مددكاری) پزشكی- معاینه چشم و مركز پانسمان را شامل می شود.

ساختمان خوابگاه:

بخش خوابگاهها

كلیاتی از ویژگی‌های فضاهای مسكونی:

در مجتمع حاضر، منظور از فضاهای مسكونی، خانه‌ها یا واحدهای اقامتی كودكان می‌باشند كه كاربری اصلی مجتمع را تشكیل می‌دهند. در این پروژه، طراحی مسكن مورد نیاز از دو جهت مورد توجه واقع شده است:

نخست، از آن جهت كه این واحدهای مسكونی می‌باید به تبعیت از برنامه‌ریزی زندگی مجتمع، حتی‌الامكان تداعی كننده یك خانه و منزل معمولی باشد، به نحوی كه هر كودك احساس حضور در خانه و خانواده خود را داشته باشد. بنابراین، واحدهای مسكونی می‌باید ویژگیهای كالبدی خاص خود را دارا باشد.

دوم، از آن نظر كه، مجموعه مسكونی می‌باید برای كودكان استفاده كننده احساس بافت مسكونی معمولی را ایجاد كند، نه احساس تكرار و یكنواختی بلوك‌های مسكونی تیپ خوابگاه مانند را (از نوع تعاونی‌های مسكن و خانه‌های سازمانی). خصوصیات كلیدی فوق، باعث می‌شود تا به یك اصل بسیار مهم كه امروزه در شهرسازی نوین (به ویژه پس از گذر از دوران مدرن گرایی)، مورد عنایت واقع شده، دقت شود و آن، اصل هویت و نشان‌مندی است. رعایت این اصل سبب می‌گردد، تا به پیروی از تجربیات شهرهای گذشته، گوشه و كنار هر یك از فضاهای شهری و به ویژه حوزه‌های مسكونی، از یكدیگر متفاوت گردد و در سایه همین تفاوت‌ها و نشانه‌ها هر فرد (در اینجا هر كودك كانون؛) نسبت به محیط زندگی خود احساس بهتری از تعلق و در نهایت هویت داشته باشد.

در اینجا لازم است تعریف دقیق‌تری از مسكن ارائه شود. مسكنی كه تا به حال مطرح بوده همیشه محل جای دادن و پذیرفتن كانون گرم و پر مهر خانواده بوده است؛ خانواده‌ای كه معمولاً از سرپرست خانواده یعنی پدر، مادر و فرزندان تشكیل می‌شود؛ حتی در برخی از خانواده‌ها پدربزرگ و مادربزرگ خانواده نیز جزء افراد خانواده محسوب می‌گردند، ولی چیزی كه در اینجا تحت عنوان یك خانواده ارائه می‌شود، نیاز به تعریف جدیدی دارد. خانواده از یك مربی به عنوان سرپرست دایم خانواده و نیز تعدادی كودك كه در سنین بین 12 تا 18 می‌باشند، تشكیل شده است.