میزان اضطراب و افسردگی با زایمان زودرس در مادران وابسته به انسولین

 دیابت ملیتوس:

دیابت به مجموعه ای از اختلالات متابولیسم اطلاق می شود که با افزایش سطح گلوکز خون (هیپر گلیسمی) در نتیجه نقص در تولید و ترشح انسولین، کاهش واکنش سلولی نسبت به انسولین یا هر دو مشخص می گردد.

انواع دیابت:دیابت نوع 1 دیابت ملیتوس وابسته به انسولین: حدود 10-5 درصد از بیماران دیابتی مبتلا به دیابت نوع 1 می باشند. در این نوع دیابت سلول های بقای جزایر لانگی هانس که در حالت طبیعی انسولین تولید می نمایند از طریق فرآیند اتوایمون تخریب می شوند به منظور کنترل سطح گلوکز خون به انسولین احتیاج است.

دیابت نوع 1 شروعی ناگهانی داشته و معمولاً قبل از سن 30 سالگی بروز می کند.

دیابت نوع I (دیابت ملیتوس غیروابسته به انسولین)

در حدود %95-90 از افراد دیابتی مبتلا به دیابت نوع 2 می باشند. این نوع دیابت نتیجه ای از کاهش حساسیت نسبت به انسولین (مقاومت به انسولین) یا کاهش تولید آن محسوب می گردد.

درمان دیابت نوع I در ابتدا از طریق رژیم غذایی و ورزش صورت گرفته پس از آن در صورتی که نیاز باشد از داروهای خوراکی پایین آورنده قندخون استفاده می شود.

دیابت نوع I غالباً در بیماران مسن تر از 30 سال یا بیماران چاق بروز می نماید.

دیابت حاملگی

این نوع دیابت در سه ماهه دوم یا سوم بارداری ایجاد گردیده و مشخصه آن عدم تحمل گلوکز در دوران بارداری می باشد.

دیابت بارداری در زنان با سن 25 یابیشتر ، زنان جوانتر از 25 سال که چاق می باشند، زنانی که سابقه دیابت را در بستگان درجه اول خویش ذکر می نمایند و یا افراد متعلق به گروه های نژادی خاص نظیر آمریکاییهای اسپانیایی تبار به وجود می آید. ابتلا به دیابت بارداری خطر ابتلا به اختلالات هیپرتانیو را در این دوران افزایش می دهد(احمدعلی اسدی نوقابی 1387)

تظاهرات بالینی

پرخوری، پرنوشی پرادراری

خستگی و ضعف، تغییرات ناگهانی در دید، احساس گزگز یا بی حسی در دستها و پاها، وجود پوست خشک، ترمیم کند و آهسته زخم ها، عود مجدد عفونتها

ممکن است دیابت نوع 1 با تهوع و استفراغ و دردهای شکمی شروع شود.

دیابت نوع I به آرامی و طی سالها در اثر عدم تحمل گلوکز به وجود می آید. در صورتی که درطی این سالها ثابت نشود عوارض دراز مدت خود نظیر درگیری چشم و بیماری های عروقی را بر جای می گذارد ممکن است بیش از مسجل شدن تشخیص عوارض پیشرفته باشند