پیشینه و مبانی نظری كارآفرینی و اشتغال

پیشینه و مبانی نظری كارآفرینی  و اشتغال

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع :    انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل:     WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

کار آفرینی عبارتست ازفرآیندی كه منجر به ایجاد رضایتمندی و یا تقاضای جدید می‌گردد. كارآفرینی عبارت است از فرآیند ایجاد ارزش از راه تشكیل مجموعه منحصر به فردی  از منابع به منظور بهره‌گیری از فرصتها (احمد پورداریانی،1384).در دیدگاه فرآیندی به کار آفرینی (متغیر وابسته) بصورت یک فرآیند سیستمی نگریسته می شود که دارای یکسری ورودی(عوامل فردی،شخصیتی ،سازمانی بعنوان متغیرهای مستقل و عوامل محیطی بعنوان متغیر کنترلی)،فرآیند پردازش و خروجی(رشد،تغییرونوآوری) می باشد.

واژه كارآفرینی از كلمه فرانسوی Entreprendre به معنای ”متعهد شدن “ نشأت گرفته است . بنابر تعریف واژه نامه دانشگاهی وبستر ”كارآفرین كسی است كه متعهد میشود مخاطره های یك فعالیت اقتصادی را سازماندهی،اداره و تقبل كند(احمد پور داریانی، محمود ، 1375)

سه دلیل مهم توجه به موضوع کارآفرینی عبارتند از تولید ثروت، توسعه تکنولوژی و اشتغال مولد.در موارد زیادی این مفهوم را به اشتباه صرفا معادل اشتغال زایی تعریف کرده اند. از اواخر دهه هفتاد در بسیاری از کشورهای پیشرفته به علت تغییر در ارزشها و گرایشهای جامعه و تغییرات جمعیت شناختی ، موجی از کسب و کارهای کوچک و افراد خود اشتغال به وجود آمدند به گونه ای که این موضوع باعث شده است تا مقوله کارآفرینی از جنبه های متعدد و بوسیله رشته های مختلف علمی نظیر اقتصاد ، مدیریت ، جامعه شناسی و روانشناسی مورد مطالعه قرار گیرد(Hayton,2005,p25).

تامپسون ( 2000) كارآفرینی را فرایندی می‌داند كه در آن بتوان با استفاده از خلاقیت، عضو جدید را همراه با  ارزش جدید با استفاده از زمان، منابع، ریسك و به كارگیری دیگر عوامل به وجود آورد. چرچیل درباره كارآفرینی با نگاه متفاوتی معتقد است : كارآفرینان باید بر حركت ها و بهبودهای مستمری متمركز شوند كه به صورت مداوم در پی بهره برداری از ریسك‌ها و فرصت‌های قابل کنترل باشد (ناهید،1391،ص42).

رضائیان كارآفرینی را فراگرد شكار فرصتها به وسیله افراد، بدون در نظر گرفتن منابع موجود در اختیار تعریف می‌كند و در اصل بر این مهم استوار است كه كارآفر ینان به هنگام تصور فرصت های جدید، محدودیت‌های منابع جاری را نادیده می‌گیرند(رضائیان،1390).

فرای (1993) معتقد است كارآفرینی یعنی در هم آمیختن ویژگیهای شخصی، ابزار مالی و منابع موجود در محیط كار كه از راه فرآیندی انجام می‌پذیرد و بقا می‌یابد(ناهید،1391،ص42).

جدول 2-1- تعاریف کارآفرینی و کارآفرین از دیدگاه صاحبنظران 

ردیف

صاحبنظران کار آفرین

تعریف کار آفرینی و کار آفرین

1

ژان باتیست سی

کار آفرین فردی است که منابع اقتصادی را از حوزه ای که دارای بهره وری و سود پائین تر است، به حوزه ای که دارای بهره وری و سود بالاتر است،منتقل می‌کند

2

ژوزف شومپیتر

کار آفرین فردی است که ترکیبات جدیدی را در تولید و ایجاد می‌کند و کار آفرینی عبارت است از عرضه کالایی جدید،روشی جدید در فرآیند تولید،ایجاد بازاری جدید،یافتن منابع جدید و ایجاد هر گونه تشکیلات جدید در کسب و کار.

3

کرانرنز[1]

کار آفرینی بر بهره‌برداری از فرصت‌های کشف نشده تاکید دارد.

4

پیتر دراکر[2]

کار آفرینی بهره‌برداری از فرصت‌ها برای ایجاد تغییر است و کار آفرین همواره به دنبال تغییر، پاسخ دادن به آن و بهره‌برداری از آن به عنوان یک فرصت است.

5

و سپر[3]

کارآفرینان افرادی‌اند که رقابت را افزایش می‌دهند، به دنبال فرصت‌های مناسبی‌اند تا در محیط بازار،نیازهای برآورده نشده را برآورده کنند و عقاید جدید را خلق و اجرا کنند.

6

تیمونز[4]

کار آفرینی، خلق چیزی ارزشمند از هیچ است.

7

استیونسون[5]

کارآفرینی عبارت است از پیگیری فرصت‌ها بدون توجه به منابعی که در کنترل‌اند.

8

پارستون[6]

کارآفرینی رفتاری مدیریتی است که فراتر از ظرفیت‌های افراد به طور دائم از فرصت‌ها برای دستیابی به نتایج بهره‌برداری می‌کند.

9

تامپسون[7]

کارآفرینی موقعیت یابی و بهره‌برداری از فرصت‌هاست.

10

استونر[8]

کار آفرین کسی است که کسب و کار مخاطره آمیز جدید و سازمان جدیدی را بنیانگذاری می‌کند.

11

احمد پور و مقیمی

کار آفرین، فردی است که دارای ایده و فکر جدید می‌باشد و با بسیج منابع از طریق فرایند ایجاد یک کسب و کار(کسب و کار الکترونیکی یا اینترنتی[9]، کسب و کار خانگی[10]، کسب و کار خانوادگی[11]، کسب و کار کوچک و متوسط[12]) که توام با مخاطره‌های و اجتماعی و حیثیتی است، محصول  فرصت جدید به بازار عرضه می‌کند.

منبع: (احمدپورداریانی ومقیمی،1386،ص48)

امروزه تمامی كشورها برای دستیابی به هدفهای راهبرد ملی،رشد اقتصادی،پویایی فرهنگی،تعالی مدنی و سیر توسعه پایدار بر مبنای بسط نوآوری،فناوری و كارآفرینی ،مدیریت دانش و دانایی محوری در سطوح  و حوزه های مختلف ،در پی بالندگی سرمایه انسانی و ارتقای كیفیت نیروی انسانی خویش است(همان منبع).

كارآفرینی فرایندی است كه در آن فردكارآفرین با ایده های نو و خلاق و شناسایی فرصت های جدید و با بسیج منابع ،مبادرت به ایجاد كسب و كار و شركت های نو،سازمانهای جدید و نوآور و رشد یابنده نموده كه توام با پذیرش مخاطره و ریسك منجر به معرفی محصول و یا خدمت جدیدی به جامعه می گردد(استونسون و جاریلو ،1990،به نقل از ذبیحی،1385).

فرآیندی كه بتواند با استفاده از خلاقیت، چیز نویی را همراه با ارزش جدید با استفاده از زمان، منابع، ریسك و به كارگیری همراهان بوجود آورد كارآفرینی گویند(احمدپورداریانی،1384).به عقیده «ارتوركول»(2003) كارآفرینی عبارت است از فعالیت هدفمند كه شامل یك سری تصمیمات منسجم فرد یا گروهی از افراد برای ایجاد، توسعه یا حفظ واحد اقتصادی است.گووررو (2006)كارآفرینی را قبول مخاطره، تعقیب فرصت‌ها، ارضای نیازها از طریق نوآوری و تأسیس یك كسب ‌و ‌كار می‌داند.

آقایی (1382) در كتاب سازمان های كار آفرینی در ضمن گرد آوری مفهوم كار آفرینی از دیدگاه دانشمندان ، مهمترین تعریف¬ها را به شرح زیر ارائه نموده است :

1- پروسة ایجاد ثروت 2-  پروسة تخریب خلاق 3- پروسة هدایت به خلق سازمان جدید بدون توجه به نوع پتانسیل سازمان 4- توسعة موقعیت¬ها و اقدامهای نوآورانه همراه با خطر چه در سازمانی كه قبلاً تاسیس شده یا به صورت آزاد و مستقل 5- روش اداره ای است كه فرصت¬ها را بدون در نظر گرفتن منابع موجود و قابل كنترل فعلی تعقیب می كند .6- وظایف ، فعالیت¬ها و اعمالی كه برای تحقق فرصت شناخته شده و ایجاد سازمانی مناسب با آن كمك می‌كند. 7- پروسه ای فراتر از شغل و حرفه بلكه كار آفرینی یك شیوة زندگی است .

دكتر دل مایر در سال 2001 در گزارش هیئت رئیسه بنیاد كلمن نقل كرد :«اگر قرار است ما نهضت كارآفرینی را به مرتبه بالاتری هدایت كنیم تنبلی و رخوت‌ جایی ندارد. انرژی تازه‌ای لازم است تابه تسریع اصلاحات ساختاری و ایجاد مشروعیت مستمر برای آموزش كارآفرینی بپردازیم. ما باید به جذب و گسترش نسل آینده مربیان بپردازیم. جنگ تمام نشده است. هنوز هم هوشیاری و استقامت شعار روز می‌باشند و این به تلاشش می‌ارزد»(مقیمی، 1383،ص 20).

2-1-2- اهمیت کارآفرینی

کارآفرینی از محورهای اصلی رشد و توسعه است و از نظر برنامه‌ریزی توسعه اقتصادی و توسعه پایدار دارای اهمیت است، زیرا:

1ـ موجب ایجاد اشتغال می‌شود.

 2ـ موجب افزایش سود و سرمایه سرمایه‌گذاران می‌شود.

3ـ موجب دگرگونی ارزش‌ها و تحول ماهیت آنها می‌شود و ارزش‌های تازه‌ای بوجود می‌آورد.

4ـ موجب پر شدن خلاء و شکاف‌های بازار کار می‌شود، یعنی با توجه به دگرگونی شرایط بازار کار و فراهم شدن فرصت‌های تازه تصمیم‌های تازه‌ای گرفته می‌شود

[1] - Krizner

[2] - Drucker

[3] - Vesper

[4]- Timmons

[5] - Stevenson

[6] - Parston

[7] - Thompson

[8] - Stoner

[9] - E-business

[10] - Home business

[11]- Family business

[12] - Small&Medium Enterprise(SME)