جهت تعریف بیابان بایستی مناطق خشک را شناخت و از آنجایی که ویژگیهای مناطق خشک زیاد است تعریف آن در یک جمله مشکل است . بنابراین بیابان را به صورتهای مختلف تعریف کرده اند .
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی « بیابان به سرزمینی گفته می شود که توان حیات و زیست موجودات در آن بدلیل کمی بارندگی بسیار محدود باشد . » و دو ویژگی عمده اغلب بیابانها کمبود بارش و تبخیر زیاد باشد .
اصطلاح بيابان زايي اولين بار توسط يك جنگل بان فرانسوي (آبرویل)در سال 1949 به كار گرفته شد. منظور او از كاربرد اين اصطلاح بيان وضعيت بخشي از جنگل هاي باراني آفريقا بود كه با هدف تبديل اراضي به مزارع كشاورزي و جنگل تراشي ، سوزانده شده و پس از رهاسازي به مرور درختچه زار و بوته زار تبديل مي شوند. تاآماده براي تبديل شدن به اراضي زراعي وباغي گردند. او معتقد بود كه چنين پديده اي در مناطق حاره اي نيم مرطوب آفريقا باعث بوجود آمدن نوعي از بيابان در عرصه هايي كه در گذشته پوشيده از جنگل بوده اند، مي شود.پس از آن اصطلاح بيابان زايي توسط كارشناسان و پژوهشگران ديگري براي تبيين وضعيت تخريب اراضي در ساير مناطق بويژه در مناطق خشك توسعه و تعميم يافت.
در كنوانسيون جهاني مبارزه با بيابان زايي در سال 1994 بيابان زايي چنين توصيف گرديد: بيابان زايي يعني تخريب اراضي نواحي خشك كه ناشي از فاكتورهاي متفاوتي شامل تغييرات آب و هوايي و فعاليت هاي بشري مي باشد و يا به تعريفي ديگر تخريب اراضي به معني كاهش يا فقدان كامل توليد بيولوژيك اقتصادي اراضي آبي و غير آبي، مراتع و جنگل ها و ديگر اراضي،با توجه به كاربردشان، يا ديگر فعاليت هاي منتهي به فرسايش آبي و بادي خاكها در مدت زمان طولاني كه باعث نابودي یا کاهش پوشش گياهي گشته است
| تگ هاي مطلب: | کشورها, کشور |
|---|---|
| قيمت فايل: | 8000 تومان |
| تعداد صفحات: | 28 |
| خريد فايل word | |