مهمترین روش رایج تشخیص سوءمصرف مواد، استفاده از آزمایشهای پزشكی است. این آزمایشها علاوه بر داشتن هزینه، قادر به تشخیص افراد مستعد مصرفمواد نیستند، بلكه تنها مصرف مواد را تایید یا رد میكنند. از این رو با توجه به گسترش مصرف مواد، از سوی محققین تلاشهایی صورت گرفت تا ابزارهای سنجشی برای شناسایی افراد مستعد مصرف و وابستگی به مواد، درست شود. از بین مقیاسهای ساخته شده، سه خرده مقیاس حاصل از سیاهه شخصیتی چند وجهی مینه سوتا[1]یعنی «مقیاس تجدیدنظر شدهی میبارگی مكاندرو»، (MAC-R)[2] ؛ «مقیاس استعداد اعتیاد»، (APS)[3] ؛ و «مقیاس پذیرش اعتیاد»، (AAS)[4] ، بیش از دیگر مقیاسها مورد استفاده قرار گرفته است. در پژوهش حاضر نیز مجموع هر سه مقیاس تحت عنوان «» مورد استفاده قرار گرفته است
علوم انسانی