فلكلر (Folklore )
مردمان، همواره با انگارهها، سنتها و ميراث حكمتهاي زندگي كه از گذشتههاي دور به آنها رسيده است، زندگي ميكنند. اين انگارهها، سنتها و حكمتها كه از يك سو، حياتي شفاهي دارند (بر زبان مردم جاريند از طريق زباني از نسلي به نسل بعدي منتقل ميشوند) و از سويي ديگر، بازنمايي از هويت، جهاننگري و دانش عمومي گروهي از مردماند را «فرهنگ عامّه»، «فرهنگ مردم»، «دانش عوام» يا «فلكلر» ناميدهاند.
فلكلر ]فولكلور؛ فلكلور؛ فولكلر[، واژهاي فرانسوي است كه از دوجزء فلك (folk) به معني توده، و لور (lore) به معني دانش، تركيب يافته است، كه نخستين بار آمبروزا مورتن (Ambroise Morton) در 1885 ميلادي، آثار باستان و ادبيات توده را folklore ناميد. برخي تعريفها براي فلكلر عبارتند از: علم به آداب و رسوم تودهي مردم؛ افسانهها و تصنيفهاي عاميانه؛ توده شناسي (فرهنگ معين). فرهنگ عامه؛ مجموعهي عقايد، انديشهها، قصهها، آداب و رسوم، ترانهها و هنرهاي ساده و ابتدايي يك ملت. فرهنگ عامهي هر منطقه، هر قوم، هر شهر بيان كنندهي آرمانها، انديشهها و تجربههاي ارزندهاي است كه نسل ديروز را به امروز پيوند ميدهد و ارزشها، هنجارها، سنتها و حكمتهاي زندگي را به نسلهاي بعد منتقل ميكند. اين سنتها و انگارههاي اجتماعي به زندگي مردم، معني و مفهوم ميبخشد و آنها را به ادامهي زندگي دلگرم ميكند. پيداست كه اگر اين وابستگيها از آنها گرفته شود، كار و تلاش و اميد و آرزو به بنبست ميرسد. پيوند مداوم بين نسلها از رهگذر فرهنگ عامه، باعث پويايي انديشه، ابتكار و خلاقيت و توسعهي فرهنگي در جامعهي انساني ميگردد. مگر نه اينكه هر بنايي را بر مبنايي بايد ساخت و بيجا نگفته اند كه «ملتي كه گذشتهاش را نشناسد، آيندهاش را نميتواند بسازد».