سعید نمکی شنبه شب در مراسم تکریم و معارفه معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت از حوزه فرهنگ به عنوان یکی از حوزه های مظلوم و حتی مغفول در طول سال های پس از انقلاب یاد کرد و افزود: فرهنگ را به معنی واقعی در کشور، معنا نکرده ایم. فرهنگ یک کشور باعث پیوند بخش های مختلف است و در جامعه ای با تفاوت های اقلیمی، فرهنگی و تنوع خرده فرهنگ های مانند ایران، بسیار مهم است که بتوانیم با این ابزار، وحدت ملی را تقویت کنیم.
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه تا کنون از مقوله فرهنگ برای مبارزه با هجمه های بیرونی، به درستی استفاده نکرده ایم و بعضاً مراکز فرهنگی ایجاد کرده ایم که بیشتر موجب گسست اجتماعی شده اند.
وی گفت: متاسفانه گاهی احساس می شود دانشگاه ها دچار بی خویشتنی می شوند و دانشجویان علوم پزشکی از دیرینه فرهنگی کشور، کم اطلاع هستند و چه بسا شناخت بسیار خوبی از اندیشمندان خارجی دارند اما از اندیشه ابن سینا، سعدی، حافظ و فردوسی اطلاع چندانی ندارند.
وی افزود: بزرگان گذشته کشور را به جوانان امروز نمی شناسانیم و این ظلمی است که به این نسل مظلوم، روا می داریم. علمای توسعه معتقدند توسعه در کشورهایی که دیرینه فرهنگی خودشان را نشناخته باشند، پایدار نخواهد بود.
وزیر بهداشت در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: باید ببینیم چه کرده ایم که برخی فرزندان و نخبگان ایرانی را به راحتی از دست می دهیم و چرا برخی از ناب ترین دانشجویان ما، هنوز مدرک خود را دریافت نکرده اند، پا در رکاب رفتن به خارج از کشور هستند؟ چرا هر روز با ناب ترین اندیشه های این سرزمین، بانک ژنتیک دنیای پیشرفته را تقویت می کنیم؟ چرا این افراد می روند؟ برای فرار این اندیشه های ناب و بکر این کشور، چه کرده ایم؟ چرا سیل فرار مغزها را در کشور داریم؟ طبیعتاً مقداری از آن به کمبود امکانات و زیرساخت ها بر می گردد ولی این همه ماجرا نیست.
نمکی افزود: اینکه بگوییم چون زیرساخت های لازم برای نخبگان وجود ندارد، آنها در کشور نمی مانند، لزوماً درست نیست و آنچه در دل آنها پرورش نداده ایم، عشق ناب به سرزمینی بنام ایران است و البته همه ما مقصر یا قاصر هستیم چون اسطوره های این مردم را از دست داده ایم.
وزیر بهداشت در ادامه با اشاره به فضای دلمردگی و یاس که گاهی در دانشگاه های کشور مشاهده می شود، یادآور شد: چرا دانشجویان ما افسرده هستند و آمار آسیب های اجتماعی در دانشگاه ها افزایش پیدا می کند؟ جایگاه معاونت فرهنگی در دانشگاه ها کجا است؟ و چقدر توانسته بر ایجاد فضای روانی بانشاط و شاداب در دانشگاه ها، تاثیر بگذارد؟
وزیر بهداشت ادامه داد: معاونت فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت می تواند تاثیرگذاری زیادی در جامعه محور کردن دانشگاه ها داشته باشد چون بین دانشگاه ها و جامعه، دیوارهای بتنی کشیده شده و آموزش های ما مبتنی بر مولفه های اجتماعی نیست و از مردم دوریم و با آنها فاصله داریم.
نمکی یادآور شد: بحث های مربوط به سیاست های جمعیتی، دغدغه مهم رهبر معظم انقلاب و بزرگان نظام است و همه دغدغه داریم که جمعیت به چه سمتی حرکت می کند و چند مقاله در مورد جمعیت آینده کشور، منتشر کرده ایم؟ معاونت فرهنگی و دانشجویی می تواند پیام های دغدغه های فرهنگی را به سایر معاونت ها انتقال دهد تا برای آن برنامه ریزی و اقدام شود.
وی ضمن تاکید بر لزوم پرهیز از دوقطبی و امنیتی شدن فضای دانشگاه ها، گفت: امروز باید سعی کنیم دیدگاه ها را به جای منازعه و مشاجره، به مفاهمه رهنمون کنیم. به عنوان نمونه وقتی زمان انتخابات در کشور است، جریانات سیاسی فعال می شوند، یکی از نقش های معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت این است که گفتمان مفاهمه را زیرخیمه انقلاب حفظ کند و نگذارد دانشجویان، از این خیمه خارج شوند.
وزیر بهداشت تصریح کرد: از دوران بچگی، مباحثه و مکالمه را درست نیاموخته ایم و می بینیم که در میان برخی بزرگان کشور هم در تلویزیون در میزگرد بعد از چند کلمه صحبت، فضا به سمت مشاجره، مجادله و منازعه می رود و یاد نگرفته ایم به همدیگر احترام گذاشته و بحث علمی و کارشناسی کنیم. کرسی های آزاد اندیشی که مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است، باید در دانشگاه ها تقویت شود و اجازه ندهیم دانشجویان، ابزار سیاسی کاری برخی افراد بیرون از محیط دانشگاه ها شوند که صرفاً می خواهند برای انتخابات، رای جمع کنند.
نمکی اظهار کرد: دانشگاه باید زنده باشد و حیات سیاسی داشته باشد اما دانشگاه نباید محلی برای سیاسی کاری و مغلطه شود و دانشجو نباید ابزار سیاسی برخی افراد برای جمع کردن رای باشد.
وی افزود ضمن نگهداری فضای زنده و پویای سیاسی در دانشگاه و پرهیز از مردگی سیاسی و وادادگی، باید مراقبت کنیم که دانشگاه ها، محل منازعه های سیاسی و گروهی نشود البته مدیران دانشگاه باید توانایی اداره دانشگاه ها در حوزه فرهنگ بدون مداخله سایر نیروها را داشته باشند و نباید اجازه دهیم به دلیل برگزاری یا لغو آن، پای نیروهای غیراز مدیریت دانشگاه ها به محل دانشگاه ها باز شود.
