خصوصيات تمدن بابلي:
تمدن بابلي اصولا بر پايه بازرگاني تكيه داشت و بيشتر اسنادي كه از آن زمان مانده جنبه تجارتي دارد و به خريد و فروش و وام گرفتن وقرارداد و مشاركت و دلالي و مبادله و وصيت و سفته و نظاير آنها مربوط مي شود.
موقعيت بابل نسبت به راههاي آبي دجله و فرات مردم را ثروتمند بارآورد و روح ما ديگري در ميان ايشان رونق گرفت، و همين روح است كه در آن تمدن مانند تمدنهاي ديگر پس از آن توانسته است تقوي و آزمندي را با يكديگر سازش دهد. ادبيات آن زمان نشان مي دهد كه آن مردم زندگي پرفعاليت و مايه خرسندي داشته اند ولي از همه جاي آن ادبيات آَشكار مي شود كه مانند ساير مدنيتها بندگي و خريد و فروش بردگان در كار بوده است دوره تكامل آن عهد حكومت است كه بابل مركز بورس برده داري است كه براي كارهاي نظامي و جنگي و اعمنال به طرز بيگاري وامي داشتند. در زير اجتماع بابلي طبقه بندگان همچون نهر خروشاني در جريان بود طبيعي است كه در چنين اجتماعي هرگز فكر دموكراسي راه پيدا نمي كند، شكل و رنگ اقتصادي آن خود مستلزم اين است كه حكومت مطلقهيي متكي بر ثروت بازرگاني يا امتيازات تيولداري برقرار باشد و عنف و شدت قانوني را به صورت حكيمانهيي بر همه جا توزيع كند. و اوهام و خرافات را ترويج دهد.
در تمدن بابلي برميخوريم كه هيچ تمدني از لحاظ پابند بودن با و خرافات بپاي تمدن بابلي نمي رسد و بازار كاهنان و ساحران و پيشگويان رايج است. اغراض مروجين اين اديان و خرافات آن بوده كه مرد بابلي را مودب و فرمانبردار بار آورند نمونههاي زناي مدقس را بايد نام برد.