آیا وزیر آموزش‌وپرورش باید خارج از این وزارتخانه انتخاب شود؟

خبرنگار اجتماعی ؛ معرفی محسن حاجی میرزایی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش وپرورش با واکنش‌ مختلف فرهنگیان، شخصیت‌های سیاسی و کنندگان مجلس مواجه شده است.

سمت وسوی بیشتر نقدها هم نداشتن سابقه مدیریتی قوی گزینه پیشنهادی در وزارت آموزش وپرورش است و عده ای از منتقدان نسبت به اینکه چرا فردی از بدنه آموزش وپرورش که نسبت به مشکلات شناخت بیشتری دارد، معرفی نشده است سخن می گویند.

در همین رابطه، نادر برزگر؛ کارشناس آموزشی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی با نقد برخی مطالب مطرح‌ شده در فضای مجازی در مخالفت با معرفی گزینه پیشنهادی وزارت آموزش‌وپرورش گفت: با معرفی آقای حاجی‌میرزایی شاهد بودیم که فضای نقدها به این سمت رفت که او سابقه مدیریتی پررنگی در آموزش‌وپرورش ندارد  اما این پرسش مطرح است، مگر آنهایی که از دبیری به وزیری رسیدند توانستند مشکلات این وزارتخانه را حل کنند؟ مگر مسائل آموزش‌وپرورش صرفاً انتخاب وزیر از بدنه است؟!

وی ادامه داد: حل مشکلات آموزش وپرورش به هماهنگی تیمی با دولت نیاز دارد و آقای حاجی‌میرزایی این ظرفیت را دارد و اگر قرار است بخشی از مشکلات حل شود، به فردی نیاز است که بتواند سازماندهی و تعامل با وزارتخانه‌های دیگر و دولت را داشته باشد و گزینه پیشنهادی وزارت آموزش‌‌وپرورش، تجربه مدیریت کلان را داشته در کنار آن آشنایی ضمنی هم با آموزش وپروش دارد.

برزگر مطرح‌کرد: البته شاید آموزش‌‌وپرورش مدیری فراتر از گزینه فعلی نیاز داشته باشد اما نمی‌توان سمت‌وسوی نقدها را به نداشتن سابقه مدیریتی پررنگ در آموزش‌‌وپرورش برد، آموزش‌وپرورش به فردی تحول‌گرا نیاز دارد تا بتواند مشکلات را سامان دهد.

مشکلات مدیریتی در آموزش‌وپرورش

این کارشناس آموزشی بیان‌ کرد:‌ بعضی از مشکلات آموزش و پرورش واقعاً به بودجه مرتبط نیست مثلاً پاسخگویی به مشکلات و رسیدگی به شکایات خانواده‌ها برای جلب رضایت مردم بسیار نیاز است؛ هم‌اکنون خانواده‌ها در بحث آموزش‌وپرورش مشکلات متعددی دارند و از ثبت شکایات هم ترس دارند چون نگران اذیت شدن فرزندشان در مدرسه هستند.

وی با اشاره به اینکه برخی مشکلات و چالش‌های آموزش‌وپرورش، مدیریتی و به فرایندها مرتبط است، متذکر شد:‌ به عنوان مثال هم‌اکنون در بحث ساماندهی نیروی انسانی، ثبت‌نام دانش‌آموزان و... در فرایندها مشکل داریم.

برنامه وزیر باید نقد شود

برزگر تأکید‌ کرد: اگر قرار است وزیری نقد شود باید برنامه و عملکرد او بررسی و نقد شود، هم‌اکنون این روند وجود ندارد از سوی دیگر موضوع دیگری که به آن پرداخته می‌شود انتخاب وزیر از درون یا بیرون مجموعه آموزش و پرورش است که در سال‌های اخیر تجربه هر دو مورد را داشته‌ایم؛ برخی می‌گویند اگر فردی از معلمی شروع کند و به وزارت برسد، شناخت و توانایی بیشتری برای حل مشکلات آموزش‌وپرورش دارد  بنابراین اگر فردی از بیرون مجموعه آموزش‌وپرورش معرفی شود سریع در مقابل او جبهه گرفته و می‌گویند نسبت به مسائل شناخت ندارد اما آموزش‌وپرورش واقعا به وزیری نیاز دارد که بتواند مدیریت منابع را اعمال کند.

وی ادامه‌داد: هم‌اکنون این وزراتخانه اردوگاه‌ها، کانون‌های فرهنگی و تربیتی بسیاری دارد که بلاتکلیف هستند و به خوبی نمی‌توانند مدیریت منابع را اعمال کنند مراکز رفاهی و خدماتی که در مناطق آموزش‌وپرورش وجود دارد نیز به خوبی مدیریت نمی‌شوند، آموز‌ش‌وپرورش املاکی دارد که با فروش آنها می‌تواند چندین مدرسه بخرد اما هیچ مدیری جرأت نمی‌کند وارد آن شود، چرا گره‌های قانونی در این زمینه را حل نمی‌کنند پس معاونت پارلمانی وزارتخانه چه می‌کند؟ چرا اجازه قانونی نمی‌گیرند تا منابع آموزش و پرورش را مدیریت کنند؟

این کارشناس آموزشی با اشاه به اینکه از نظر بنده زمانی که وزیری معرفی می‌شود نباید تعصب داشته باشیم که حتماً از بدنه آموزش و پرورش باشد بلکه باید فردی انتخاب شود که ساختارها را تغییر داده و منابع آموزش‌وپرورش را بهینه مدیریت کند، گفت: هم‌اکنون در آموزش وپرورش اسناد بالادستی وجود دارد بنابراین چارچوب و فرایند نظام آموزشی مشخص است بنابراین نباید نگران باشیم که اگر فلانی وزیر شود اطلاعات کافی را از آموزش‌وپرورش ندارد و این وزارتخانه را به بیراهه می‌برد.

وی در پایان گفت: بنده با وضع موجود، مخالف انتخاب وزیر از بدنه آموزش و پرورش هستم چون مدیران موجود در سیستم بسته آموزش‌وپرورش پرورش یافته‌اند و نگاه بسته‌ای دارند بنابراین نمی‌‌توانند تحولی ایجاد کنند چرا که به شدت محافظه کار هستند؛ در نظام اداری آموزش‌وپرورش تعداد زیادی از افراد تحصیلکرده و کاربلد وجود دارد اما فرایند ارتقا در این وزارتخانه سالم نیست و برخی افراد 30 سال است در بدنه آموزش وپرورش به عنوان معاون و مدیر ثابت مانده‌اند و همواره به عنوان کاندیدای وزارت هم اسامی آنها مطرح می‌شود؛ متاسفانه آموزش و پرورش نتوانسته است مدیر پرورش دهد تا اگر وزیری رفت، نیروهای بالقوه‌ای برای وزارت وجود داشته باشند و توانایی لازم برای اداره این وزارتخانه را داشته باشند.

پایان