تصوير برداري از مغز در هنگام درد

حجم بزرگ مغز در انسان در مقايسه با نخاع با نخاع حاكي از اين موضوع مهم است كه تاثيرات تعديل كنندة نزولي در انسانها از ساير موجودات مهم تر هستند. در انسان مغز 85 درصد و نخاع 2 درصد حجم سيستم عصبي مركزي را تشكيل مي دهند در حالي كه در موش ها اين مقادير به ترتيب 44 و 35 درصد مي باشند. راه كورتيكوسپانيال انسان شامل تقريباً يك ميليون فيبر مي شود در حالي كه مثلاً راه اسپانيونالاميك فقط چند هزار فيبر دارد. متعاقباً تاثير مغز روي نواحي پاين تر به نظر نقش بسيار مهمي در انسان بازي مي نمايند. تصويربرداري از مغز فعاليت نقاط فوق نخاعي از ساقة مغز تا مغز قدامي را نشان مي دهد. پردازش فوق نخاعي اطلاعات مربوط به حس ناخوشايند درد باعث فعال شدن رفلكس هاي اتونوم و سوماتيك، پاسخ هاي نورواندوكربن، هوشياري، بيداري، ارزيابي خصوصيات فضاي زماني[1] و فيزيكي تحريك، تجارب لذت بخش، فعاليت هاي يادآورنده، پروسه هعاي شناختي و نيز سيستم هاي كنترلي صعودي و نزولي كه واسطه گر و نيز تعديل كنندة اين فعاليت ها و تداخلات هستند، خواهد شد