گاه در تجارت يكطرف احتمالاً بدان جهت كه منافع خويش را در معامله به خطا محاسبه كرده يا احياناً بدان سبب كه نميتواند بهاي خريد را تحصيل كند ميكوشد با گفتن اينكه در قرارداد اشتباه بودهاست از مسؤوليتهاي خويش بگريزد . او بدين ترتيب در پي خلاصي از تكاليف قراردادياش است . و نيز ممكن است اشتباهي واقعي وجود داشتهباشد. براي آنكه اشتباه مؤثر باشد نبايد اشتباهي در مورد قانون باشد زيرا هر طرف مسؤوليت دارد كه قانون را بررسي كند . و نيز اشتباه نميتواند شامل خطاهاي مربوط به قضاوت شود چرا كه اين نيز در مسئوليت طرفينِ مربوط است . ما پنج نوع از اشتباهات را بررسي خواهيم كرد :
اشتباه مشترك ممكن است اشتباهي واقعي در مورد وجود موضوع قرارداد باشد . در دعواي « كاتوريد » عليه « هاستي » محموله روي كشتي قرار داشت و خريدار و فروشنده در حاليكه نميدانستند فرمانده كشتي كالا را به جهت آنكه فاسد شده قبل از معامله به طريق قانوني فروختهاست ؛ قردادي منعقد كردهاند . دادگاه حكم داد كه قرارداد بدانجهت كه براي طرفين معلوم نبوده كه موضوع قرارداد هنگام قرارداد آن وجود نداشته باطل است