ازدیاد برداشت نفت با تزریق گاز و نقش گسل در آن

مهندسی نفت و شیمی
دانلود مقاله کارشناسی ارشد مهندسی نفت ازدیاد برداشت نفت با تزریق گاز و نقش گسل در آن ( مطالعه موردی:مخازن كربناته جنوب) مقدمه تزریق گاز به میدان نفتی فرآیندی است، که جهت جلوگیری از کاهش فشار نفت مخزن و در نتیجه تثبیت میزان استخراج نفت از یک مخزن نفتی در طول زمان انجام می‌شود. این روش از دهه ۱۹۵۰ میلادی در سطح بین‌المللی استفاده شده است و به دلیل کم‌هزینه بودن در مقایسه با حفر چاه‌های جدید مورد استقبال قرار گرفت. در این روش از گازهای هیدروکربن، گازکربنیک و ازت استفاده می‌شود. هدف نهایی از تزریق گاز، تأمین ضریب بازیافتی بیشتر برای میادین نفتی، نسبت به روش‌های معمول می‌باشد. در این فرایند به دلیل وجود خاصیت امتزاج، در اثر تزریق گاز، مویینگی به حداقل کاهش می‌یابد و در نتیجه نفت موجود در دیواره مخزن جای خود را به گاز خشک می‌دهد. یكى از مهمترین اهداف تزریق گاز در مخازن نفتی، افزایش ضریب بازیافت نفت است. مخزن مورد بررسی ب هدلیل تركیب سنگ شناسی (تشكیل شده از سن گهای كربناته شكافدار) و با توجه به افت فشار معادل 4psi به ازاى تولید یك میلیون بشكه نفت در طول تاریخچه 16 ساله، كاندید مناسبى براى تزریق گاز است. این تزریق با هدف تثبیت فشار و افزایش ضریب بازیافت انجام م ىگردد. در این مقاله سناریوهای مختلف تخلیه طبیعى و تزریق گاز در دب ىهاى 50 و 100 میلیون فوت مكعب در روز با استفاده از نرم افزار Eclipse -100 ، شبیه سازی شده و نتایج هر یك از سناریوها با یكدیگر مقایسه گردیده است [ 6]. نتایج شبی هسازى نشان م ىدهد كه تزریق گاز با دبى 100 میلیون فوت مكعب در روز داراى ضریب بازیافت بی شترى نسبت به رو شهاى دیگر است. کلمات کلیدی: تزریق گاز مخازن شكافدار ازدیاد برداشت نفت تزریق غیر امتزاجى گاز نقش گسل مخازن نفتی بر عملیات تزریق گاز