مهندسی عمران
دانلود پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی سازه بررسی میزان آسیب پذیری سیستم بادبندی خارج از محور در سازه فولادی و روشهای بهبود آن چکیده: سیستم بادبندی واگرا (EBF) یک سیستم مقاوم بار جانبی در ساختمانهای فلزی می باشد که در سالهای اخیر در بیشتر ایین نامه ها مطرح شده است. در این سیستم سازه ای پیکربندی شبکۀ مقاوم به گونه ای است که عضو بادبند با طول خروج از مرکزیت معین (برابر طول رابط) در پانل قاب قرار می گیرد و به دلایل اقتصادی ترجیح داده می شود که این خروج از مرکزیت تنها در یک انتهای هر باربند واقع شود. قابهای بادبندی واگرا را (EBF) مزیتهای قابهای مقاوم خمشی (MRF) و قابهای بادبندی همگرا (CBF) توأما دارا می باشند. بادبندهای واگرا در صورت طراحی و اجرای صحیح دارای قابلیت بسیار خوب جذب انرژی و نیز شکل پذیری و سختی مناسبی هستند و در تمامی آیین نامه های معتبر خارجی به عنوان یکی از سیستم های مناسب لرزه ای شناخته می شوند. اما در کشورمان طراحی و اجری این سیستم ها بر مبنای ضوابط خاص صورت نمی گیرد و در نتیجه مقاوم سازی بسیاری از این سازه ها را در پی خواهد داشت. در این کار پژوهشی سعی شده است با استفاده از روش طیف ظرفیت آسیب پذیری این سازه ها بررسی و روشهایی ارائه گردد که طی آن رفتار لرزه ای چنین سازه هایی بهبود یابد. همچنین بدلیل اهمیت تیر پیوند در سیستمهای واگرا، با استفاده از روش عددی اجزاء محدود عملکرد تیرهای پیوند در سازه های موجود، قبل و بعد از تقویت به وسیله برخی از روشهای مقاوم سازی ارزیابی شده است. کلمات کلیدی: عملکرد لرزه ای ساختمانهای فولادی سیستم بادبندی واگرا آسیب پذیری ساختمانهای فولادی با سیستم مهاربندی واگرا فهرست مطالب فصل اول:کلیات فصل دوم:بررسی مفاهیم و پارامترهای لرزه ای فصل سوم:شناخت و بررسی سیستم مهاربندی واگرا فصل چهارم:روشهای پوش آور و طیف ظرفیت فصل پنجم:راهکار مقاوم سازی سازه ها با استفاده از طیف ظرفبت فصل ششم:بررسی ظرفیت آسیب پذیری و ارائه راهکارهای مقاوم سازی فصل هفتم:نتیجه گیری منابع
