اثرات رتبه بندی شرکت های بیمه در ایران و طبقه بندی روش شناسی آن

هدف از این پایان نامه اثرات رتبه بندی شرکت های بیمه در ایران و طبقه بندی روش شناسی آن بصورت کامل و جامع و با منابع جدید می باشد

مقدمه:
موضوع رتبه بندی بنگاههای اقتصادی کشور و تأثیر آن بر قدرت مانور شرکت های مورد رتبه بندی در سطح بازارهای داخلی و بین المللی بسیار حائز اهمیّت است و بی گمان، اهمیّت و ضرورت آن برای فعالان و برنامه ریزان اقتصادی کشور کاملاً مشخص است. اما اهمیّت هر نوع رتبه بندی تا حدود زیادی بستگی به میزان تخصص و تجربه و توانایی و اختیارات مؤسسات متصدی رتبه بندی دارد. با توجه به اینکه مؤسسات رتبه بندی بین المللی به دلایل سیاسی رغبتی به ارزیابی و رتبه بندی بنگاههای اقتصادی ایران ندارند، لذا در این زمینه باید به توانمندی های سازمان ها و مؤسسات داخلی اکتفا کرد (یاری، 1389، ص 34).

2-5-2- تعریف رتبه بندی:
- رتبه بندی؛ ارزیابی و قضاوتی است که شخص ثالث یا یک سازمان مستقل و غیر ذینفع درباره اعتبار یک شرکت به عمل می آورد.
- رتبه بندی؛ سنجش یک موضوع با موضوعات مشابه به منظور تعیین و برتری آن نسبت به دیگران، این سنجش می تواند نسبت به وضعیت مالی یا اعتباری یک فرد یا یک موسسه باشد. رتبه بندی عبارتست از؛ تنظیم اشیاء یا افراد بر مبنای یک ویژگی معین یا مجموعه از اختصاصات آنها (عزیزی نقش، 1390).

طبقات روش شناسي رتبه بندي:

فینچ روش شناسي رتبه بندي را سه طبقه ذيل معرفي مي كند كه عبارتند از :
الف) روش شناسي رتبه بندي درخواست شده؛
ب) روش شناسي رتبه بندي بدون درخواست؛
ج) روش شناسي رتبه بندي مبني بر همكاري.

در روش هاي فوق منابع اطلاعاتي هر روش متفاوت مي باشد. جهت رتبه بندي در روش شناسي رتبه بندي درخواست شده كه از آن تحت عنوان روش شناسي رتبه بندي تعاملي نيز ياد مي شود، هم از اطلاعات عمومي و هم از اطلاعات غير عمومي استفاده مي شود. جهت رتبه بندي در روش رتبه بندي بدون درخواست كه صرفاً يك رتبه بندي آماري مي باشد از اطلاعاتي كه در دسترس عموم می باشد، استفاده مي شود. در رتبه بندي مبتني بر همكاري، مؤسسه رتبه بندي از اطلاعات عمومي بعلاوه اطلاعات تكميلي كه ممكن است مستلزم تحقيق ميداني، مصاحبه و ساير انواع داده هاي خاص مورد نياز غير عمومي باشد، استفاده كند. در كل رتبه بندي مبتني بر همكاري يك روش شناسي قابل قبول تري مي باشد، چرا كه اين روش تضاد بالقوه منافع مبراست و از درجه بالايي از قابليت اعتماد در منابع اطلاعاتي خود برخوردار مي باشد.

كي پي ام جي، روش شناسي هاي رتبه بندي را به دو دسته طبقه بندي مي كند. اين دو دسته شامل رتبه بندي توان مالي و رتبه بندي اعتباري (كفايت سرمايه ) مي باشد (میرزائی و صفری، 1388، ص 24). رتبه بندي قدرت مالي ديدگاهي در مورد توانايي شركت بيمه در پرداخت مطالبات بيمه گذاران ارشد و تعهدات به موقع آنها مي باشد. شركت هاي بيمه كه اعتبار آنها با توجه به يك بدهي خاص (بلند مدت و كوتاه مدت) ارزيابي مي شود مي توانند رتبه بندي بدهي دريافت كنند.
لازم به ذكر است كه مؤسسه رتبه بندي نبايد به هيچ كدام از روش هاي فوق اتكا كند و در عوض بايد روش خاص خود را بر مبناي اطلاعاتي كه مستقيماً از موسسات بيمه دريافت مي كند شكل دهد (میرزائی و صفری، 1388، ص 25).

مزایا و اثرات رتبه بندی شرکت های بیمه :
- توسعه شرکت و اقبال کارگزاران و نمایندگی ها برای اخذ نمایندگی؛
- کمک به نهاد ناظر در امر نظارت؛
- ارزیابی و ارزشیابی عملکرد در شرکت های بیمه؛
- کمک به تصمیم گیری سرمایه گذران جهت خرید سهام شرکت های بیمه؛
- کمک به وام دهندگان (مؤسسات مالی و اعتباری) جهت ارائه وام به شرکت های بیمه؛
- کمک به تصمیم گیری مصرف کنندگان محصولات بیمه ای؛
- خرید بیمه اتکایی (پیشین، 1388، ص 23).

فهرست مطالب
2-5- مروری بر رتبه بندی در صنعت بیمه
2-5-1- مقدمه
2-5-2- تعریف رتبه بندی
2-5-3- منظور از رتبه بندی در صنعت بیمه
2-5-4- تفاوت مفهوم رتبه بندی با رده بندی
2-5-5- دلایل و ضرورت رتبه بندی در صنعت بیمه ایران
2-5-6- اهداف رتبه بندی شرکت های بیمه
2-5-7- مزایا و اثرات رتبه بندی شرکت های بیمه
2-5-8- چالش ها و محدودیت های رتبه بندی شرکت های بیمه در ایران
2-5-9- مشكلات اجرايي رتبه بندي مؤسسات بیمه در ايران
2-5-10- متدولوژي (روش شناسی) رتبه بندي شركت هاي بيمه
2-5-11- طبقات روش شناسي رتبه بندي
2-5-12- مهم ترين فاكتور هاي مؤثر در تعيين نوع متدولوژي رتبه بندي

2-6- مطالعات تجربی ارزیابی عملکرد
2-6-1- جمع بندی ادبیات تحقیق
2-7- مدل پیشنهادی تحقیق
2-7-1- مدل کلان (مفهومی)
2-7-2- مدل خرد (عملیاتی)

منابع