فقه،حقوق،الهیات
دانلود مقاله رشته حقوق موانع و محدودیت های تغییر کاربری اراضی در قوانین اساسی ایران چکیده: زمین و خاک، آب و هوا بعنوان اساسی ترین عنصر حیات بشری و جایگاه تکوین و رشد گیاهان، موهبتی است الهی که به رسم امانت به انسان سپرده است تا با بهره برداری بهینه و حفاظت از آن دوام و قوام نسل خویش و گیاهان و جانوران را تضمین نماید و تردیدی نیست که حقوق محیط زیست ابزار مهمی برای نظارت و مدیریت توسعه پایدار است. امنیت غذایی مستلزم تداوم بهره برداری و حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها میباشد، از سوی دیگر استقرار جمعیت های انسانی و تمدنهای اولیه بشری در مناطق حاصلخیز و مستعد کشاورزی ما را به ارزش و جایگاه واقعی خاک و زمین واقف می سازد. چرا که سکونتگاههای بشری همواره در مناطقی ایجاد شده اند که شرایط مساعد آب و خاک و اقلیم وجود داشته است. و اینکه شهرها و نقاط سکونتی عمدتاً در دشتهای حاصلخیز کشاورزی قرار گرفته و بخش قابل توجهی از اراضی کشاورزی تخریب گردید. مسائلی از این دست که تنها گوشه ای از مخاطرات تغییر کاربری اراضی زراعی و باغها قلمداد میگردد، موجب شده تا معضل تخریب و تبدیل اراضی کشاورزی که در سالیان اخیر با روندی رو به تزاید و نگران کننده، مواجه بوده است. در کانون توجه مراجع تصمیم قرار گیرد. لذا در سال 1374 مرجع قانونگذاری کشور با درک صحیح از مخاطرات تغییر کاربری های غیر مجاز اراضی زراعی و باغها، اقدام به تصویب قانونی تحت عنوان قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها نمودند که پس از گذشت یک دهه قانون موصوف در سال 1385 دستخوش تغییراتی اساسی گردید. کلمات کلیدی: تغییر کاربری اراضی تغییر کاربری اراضی در قوانین اساسی ایران موانع تغییر کاربری اراضی در قوانین اساسی ایران محدودیت های تغییر کاربری اراضی در قوانین اساسی ایران فهرست مطالب مفهوم کاربری اراضی مفهوم تغییر کاربری اراضی انواع کاربریها عوامل تغییر کاربری اراضی پیشینه منع تغییر کاربری اراضی در ایران بررسی رویکرد کیفری حفظ و تغییر اراضی زراعی و باغها پیامدهای تغییر کاربری اراضی بدون مجوز چارچوب محدودیت حقوقی تغییرکاربری اراضی در نظام حقوقی ایران چگونه است؟ نتیجه گیری منابع
