بررسی ارزیابی عملکرد زنجیره تامین و توانمندسازهای آن

هدف از این پایان نامه بررسی ارزیابی عملکرد زنجیره تامین و توانمندسازهای آن بصورت کامل و جامع و با منابع جدید می باشد.

مقدمه:
زنجیره تأمین از جمله مسائلی است که توجه تعداد زیادی از محققان را به خود جلب کرده است. در اقتصاد امروزه دیگر رقابت یک شرکت در برابر یک شرکت دیگر نیست بلکه رقابت بر سر یک زنجیره با یک زنجیره دیگر است (Hult et al. 2007). در نتیجه مدیریت و عملکرد مناسب زنجیره تأمین بیش از پیش به عنوان عامل حیاتی در دستیابی به مزیت‌های رقابتی شرکت‌ها شناسایی می‌شوند (Simchi-Levi et al. 2000). با توجه به این موارد، ارزیابی عملکرد زنجیره تامین دارای اهمیت زیادی می‌باشد. یکی از مواردی که در این فصل به آن پرداخته شده است، بحث ارزیابی عملکرد زنجیره تامین و روش‌های آن است. از طرف دیگر برای روشن شدن تأثیر توانمندسازها زنجیره تامین روی عملکرد زنجیره، توانمندسازهای زنجیره تأمین مشخص شده است.

اگر چه در سال‌های اخیر تحقیقاتی چند و البته جالب در موضوعات محیطی در مدیریت زنجیره تأمین صورت گرفته است که متمرکز بر لجستیک معکوس، مدیریت زنجیره تأمین حلقه بسته، سبز و پایدار بوده‌اند ولی هنوز کم و پراکنده می‌باشند. ابهام و پیچیدگی در تحقیقات مربوط به پایداری و مرزهای غیر شفاف ذاتی موجود در حوزه‌های بین رشته‌ای و حتی تعاریف بدون مرز و مبهم از پایداری و توسعه پایدار به این مسئله دامن زده است. همچنین نقش محوری موضوعات اجتماعی که اقتضایی بوده و تعیین ارزش‌ها و پارامترهای آن برای ایجاد تعادل میان فشارهای متعارض ذینفعان مشکل می‌باشد، این پیچیدگی را افزایش می‌دهد. از طرف دیگر پایداری یک مفهوم ذاتاً مبهم است که تعریف و اندازه گیری علمی آن هنوز به طور کامل مورد پذیرش نیست. با توجه به این مباحث، یکی دیگر از مباحث این فصل به مفاهیم، مدل‌ها و نحوه اندازه گیری پایداری مربوط است.

زنجیره تأمین چیست؟
زنجیره تأمین عبارت است از اولاً فرآیندهایی که از ابتدای مواد اولیه تا انتهای مصرف نهایی کالای تمام شده، مشتری را به عرضه‌کنندگان متصل می‌کنند و ثانیاً مجموعه وظایفی در درون و بیرون سازمان که زنجیره ارزش را جهت ایجاد محصولات و ارائه خدمات به مشتری فعال می‌نماید (Cox,1999).
توجه فزاینده به مدیریت زنجیره تأمین در دهه 1990 شروع شد در حالی که این مفهوم در دهه 1980 مطرح شده بود (Svensson, 2003).

مدیریت زنجیره تأمین در برگیرنده برنامه‌ریزی و مدیریت تمامی فعالیت‌های مرتبط با منبع یابی، تدارکات، تبدیل و مدیریت لجستیک می‌باشد. تعاریف متعددی برای مدیریت زنجیره تأمین ارائه شده است که تعدادی از آن‌ها عبارت‌اند از:
جدول 1-2: تعاریف مدیریت زنجیره تأمین

(گرداوری شده توسط محقق)
تعریف منبع
مدیریت شبکه‌ای از کسب و کارهای به هم پیوسته که در تدارک نهایی کالاها و خدمات مورد نیاز مشتریان نهایی مشارکت دارند. Harland (1996)
هماهنگی و مدیریت شبکه پیچیده‌ای از فعالیت‌های درگیر در حمل یک محصول نهایی به مصرف کننده نهایی یا مشتری. Hervani et al (2005)
روابط مدیریت جریان بالادستی و پایین دستی با عرضه کننده‌ها و مشتری‌ها، برای جمل ارزش بیشتری برای مشتری با حداقل هزینه برای زنجیره تأمین. Christopher (2011)
یکپارچه سازی همزمان الزامات مشتری، فرایندهای داخلی و عملکرد عرضه کننده بالادستی. Tan et al (1998)
واژه SCM برای توضیح کنترل و برنامه‌ریزی جریان مواد و اطلاعات و نیز فعالیت‌های لجستیکی درون سازمانی و بین سازمانی (بین شرکا تجاری) استفاده شده است. Chen, Paulraj (2004)

زنجیره تأمین باعث می‌شود که به شرکت‌ها مزایایی برسد از جمله این مزیت‌ها عبارت‌اند از: افزایش سرویس دهی و پاسخگویی به مشتری، بهبود ارتباطات زنجیره تأمین، کاهش ریسک، کاهش فرایند توسعه محصول، کاهش دوباره کاری در فرآیندهای داخل سازمانی، کاهش موجودی، معرفی و / یا بهبود تجارت الکترونیک (Meehan, Muir 2008).

فهرست مطالب
2- مقدمه: 6
1- 2- زنجیره تأمین چیست؟ 7
2-2- اندازه گیری عملکرد زنجیره: 8
جدول 1-2: تعاریف مدیریت زنجیره تأمین 7
جدول 2-2: مدل‌های ارزیابی عملکرد 9
جدول 3-2: سنجه‌های ارزیابی عملکرد زنجیره تأمین 16
جدول 4-2: توانمندسازهای زنجیره تأمین 31
3-2- توانمندسازهای زنجیره تأمین: 31
منابع