محاربه و مفهوم آن در قرآن کریم و بررسی این موضوع ازنگاه اهل سنت و اهل تشیع

فقه،الهیات،معارف
دانلود پایان نامه رشته الهیات و معارف اسلامی محاربه و مفهوم آن در قرآن کریم و بررسی این موضوع ازنگاه اهل سنت و اهل تشیع *قابل استفاده برای رشته های فقه و حقوق چکیده: در تنقیح موضوع حد محارب سخن بسیار رفته است، آیا موضوع آن فقط كسى است كه براى ترساندن مردم سلاح كشیده باشد، یا هر كس به هر نحو حتى مثلا به صورت بغى، محارب با خدا و پیامبر باشد موضوع آن است؟ و یا به طور مطلق هر مفسد فى الارض حتى اگر افساد او به صورت جنگ و محاربه هم نباشد، موضوع این حد است؟ پایه این بحث بر استظهار از آیه مباركه و روایات مخصوص حد محارب، استوار است. آنچه در آیه و در روایات آمده، عنوان (محاربه با خدا و پیامبر) و عنوان (مفسد فى الارض) است، كدام یك از این دو عنوان موضوع حد محارب است، عنوان (محارب) یا عنوان (مفسد فى الارض) یا مجموع هر دو، یا هر یك از آنها مستقلا بر این پایه كه این دو، یكى نباشند؟ براى روشن شدن مطلب، چند جهت را مورد بحث قرار مى دهیم: کلمات کلیدی: محاربه محاربه در قرآن بررسی محاربه ازنگاه اهل سنت بررسی محاربه ازنگاه اهل تشیع مفاد آیه محاربه در آیه، دو قید آمده است: (محاربه خدا و رسول) و(افساد در ارض)، كه درباره هر یك باید به بحث پرداخت. 1-1-2) بررسی عنوان محاربه معناى حقیقى حرب هرچه باشد، اضافه شدن لفظ محاربه به (اللّه) و(الرسول) در آیه مباركه، قرینه اى است بر اینكه معناى حقیقى این كلمه مراد نیست، زیرا محاربه به معناى حقیقى آن، با خدا ممكن نیست و با رسول اگرچه ممكن است اما قطعا در این جا مراد نیست، زیرا خصوص كسانى كه با شخص پیامبر مى جنگیدند مقصود آیه نیست، چه در این صورت آیه اختصاص داشت به زمان حیات پیامبر، در حالى كه كسانى كه با پیامبر مى جنگیدند فقط كافران زمان او بودند و چنانكه خواهد آمد، كافران زمان پیامبر قطعا از مدلول این آیه بیرون هستند. بلكه نفس اضافه شدن لفظ محاربه به خدا و رسول باهم، خود قرینه اى است بر اینكه مراد از آن، معناى گسترده ترى از جنگ مستقیم و شخصى است و آن معنا یكى از این دو امر است: 1 . مراد از محاربه همان گونه كه در لسان العرب آمده، هر گونه عصیان و مخالفت با حكم خدا و رسول است و ظاهر عبارت علامه طباطبائى در (تفسیر المیزان ) نیز همین معنا را مى رساند. بر این اساس، استعمال لفظ محاربه در مطلق عصیان و مخالفت، از قبیل مجاز در كلمه است. 2 . مراد از محاربه با خدا ورسول، محاربه با مسلمانان است ولى به منظور بزرگ جلوه دادن آن و توجه دادن به اهمیت امت اسلامى و اینكه جنگ با امت اسلام به منزله جنگ با خدا و رسول است، لفظ محاربه در آیه، به خدا و رسول اضافه شده است. زیرا امت اسلام منتسب به خدا و پیامبر و تحت ولایت آنهاست. چنین معنایى به منزله مجاز در اسناد است. فاضل مقداد در تفسیر خود، همین معنا را برگزیده است . فهرست چکیده 6 مقدمه 7 فصل اول تعاریف 9 (1-1 معنای لغوی محاربه 10 2-1) محاربه در قرآن كریم 11 3-1) اصطلاح محاربه از دیدگاه فقیهان امامیه 17 4-1) اصطلاح محاربه از دیدگاه اهل سنت 27 فصل دوم ماهیت محاربه 29 2-1) مفاد آیه محاربه 30 1-1-2) بررسی عنوان محاربه 30 2-1-2) بررسی عنوان افساد در زمین 63 1-2-1-2) مراد از افساد در زمین 63 2-2) جمع میان دو عنوان محارب ومفسد فى الارض 70 3-2) آیا افساد فی الارض به تنهایی، موضوع برای جواز حکم قتل می باشد 81 4-2) بررسی روایات خاصه درباره موضوع حد محارب 84 5-2) بررسى عناصر دخیل در تحقق عنوان محاربه 129 1-5-2) بکار بردن سلاح 129 2-5-2) تحقق خارجی ترس و ارعاب 137 3-5-2) قصد قتل یا سرقت 143 4-5-2) عمومیت متعلق محاربه 148 6-2) دیدگاه علمای اهل سنت در باب محارب 153 7-2) دیدگاه اهل سنت در باب حکم محارب 161 1-7-2) قائلان به حبس 161 2-7-2) قائلان به غیر حبس 163 8-2) محارب در متون حدیثی مذاهب اربعه 165 9-2) آراء برخی از مذاهب در خصوص اشرار و ترساندن مردم 171 منابع 172

////////////////////////////////////////////////

*مقالات و پایان نامه های مرتبط با محاربه: